Damla damla düşerse
Kurşundan ağırdır gözyaşı
Bir yıldız kayarsa
Toprağa hasımdır gözyaşı
Çığlık çığlığa koparsa
Çağlayan başımdır sabır taşı
Gün ışır, gün batarsa
Bir ömre bedeldir yoldaşı
Koş küheylân koş fırtınalarla
Yürüyen yârimdir atbaşı
GÖZYAŞIYLA
Evimin yolunda, bir ömür boyu
Huzuru yudumlayarak yürüdüm!
Söz orucumu, akdimi bozmadım!
Yüreğim titrer, bir Hoşseda’ya
Dünya fani, hayat kısa; hasretim,
Gözyaşıyla dolu dolu yürüdüm!
GÖZYAŞIYLA YIKADIM
Gözyaşıyla yıkadım, günahımı,
Yerlere düşürmem, asla ahımı
Dualarla siper ettim ahvalimi
Mazlumun yüreğinde görebilsen
Hakkı birleyen yol; feraset yolu...
GÖZLER
Yüreğin sarkacı olurmuş gözler
Hislerin bakracı olurmuş sözler
Beş duyuda âlem çizilirmiş
Vicdanın tuğrası olurmuş közler
GÖZLER KÖR
Karanlık bir dünyada gözler kör!
Ufuk yok, gaye yok, gayret yok, nefret!
Hissiz, aşksız, rağbetsiz bir âlemde;
Derin vadilere inmek kadar zor!
Aklı, gönlü al, dünya da ne kalır?
Vicdanı, teraziyi al, ne kalır?
GÖZYAŞI DÖKER
Katar katar hayat çeker, trenler,
Çığlık çığlık ölüm kusar, tiranlar!
Yirmi birinci asır kasırga gibi
Her anı gözyaşı döker, sirenler
GÖZÜNDEKİ YAŞ
Gözündeki yaş, kalbi çimlendirir
Özündeki aşk, aklı dinlendirir
İnsan ol, edeple bak; ‘cihân mutlu’
Huzur; canı, cananı canlandırır
GÖNÜL GAMLANIR
Ahde vefa gönüllerde çimlenir
Dost sohbetiyle huzura demlenir
Vefalı dostlarda; kin, öfke olmaz!
Dostun acısına gönül gamlanır
GÖNÜLSÜZ GÖZLER
Görmez ilahi aşkı gönülsüz gözler
Kaynağını kaybetmiş, kurumuş gözler
Heyhat koca bir ömür gelip geçmiş de;
Fani beden ebedi hayatı özler
GÖZLERİN ALA
Gözlerin âlâ, belâ mı bana yâr
İçimdeki ses, sâla mı bana yâr
Duru bakışlar faniye dalarmış
Dalar gider gözlerin, bana mı yâr
Vuslat şarkısını söyle her zaman
Aşk bir dertmiş, söyle ağlasın zaman
Gözyaşı merhemin dağlasın zaman
Zaman ilaçtır, kâhrın bana mı yâr
GÖZYAŞI MÜREKKEP
Gözyaşı mürekkep, kâğıtlardayım
Serin rüzgârlarla öğünlerdeyim
Osman Gazi’den, Şeyh Edebali’ye;
Gönül sofrası dolar, hikmetlerle
GÖZYAŞI
Gözyaşı, gönül deminde demlenir
Hislerim, ebemkuşağı misali
Kâh kederden, kâh sevgiden çimlenir
Düşer her damlası derya misali
GÖZYAŞI DÖKER
Derdimi, bizlerle dertlenen çeker
Dertliler, insafla gözyaşı döker
Kelebekler, ışığa koşar; yanar
Bedri, şair derdiyle hemhal akar.