Sosyolojik Olarak YKS
Rüveyda Sadak
Bu hafta sonu…
Beklenen gün… Üniversiteye bir adım daha derken…
Yükseköğretim Kurumları Sınavı…
YKS için geri sayım…
Hazırlık süresince yapılan çalışmalar; zamanı verimli kullanmaya yönelik ciddi önem teşkil ederken, mevcut süreci iyi değerlendirebilmek adına çok çeşitli donanım materyallerini (kitap, deneme, soru bankası, konu anlatımlı kitaplar, fasiküller…vesaire) unutmayalım şimdi.
Sorular ne çok çözülürdü ama. Ne maraton.
Kitap, fasikül ve denemeler farklı farklı yayınların bir koleksiyon biçimiyle
repertuarını tamamlamıştır, çoğu öğrencide.
Çalışmak önemli. Gerçekten çalışmak. Plan, program dahilinde tabiî ki.
Sınav sırasında, çözülen her soru için zamanı verimli kullanmak, iyi bir sonuç elde edilmesini beraberinde getirecektir.
Sınav döneminde spontane gelişen; kaygı, stres, heyecan gibi bazı değişik durumlar…
Artık bu bir gelenek ya da klişe gibi herhangi bir kavrama dönüştü… Alıştık çünkü… Sorun yok.
Sınavın gündem olmaya başladığı andan itibaren çevresel olarak, negatif yönde etkili (kendilerine entel mi denmeli ve ya da bilirkişi (!) mi? bazı muhabbetler, olumsuz telkin sanatını icra etmede kusursuz görsel…
Formatımız bu (!) değil mi? Değişemiyoruz.
Hep mi olumsuz senaryolar olmalı sınav konusunda? Tabi bu da farklı bir efor.
Ayrıca sınavdan 1 gün önce yapılacak maddesel analiz listesini de unutmamak gerek:
Sınav hakkında konuşmayın, beslenme, uyku gibi gibi değişik çeşitler türetilebilir.
Bu sadece bir sınav…
Heyecan, olması muhtemel ve tabiî ki gayet normal bir replik.
Zaten heyecan olmaması değişik olurdu. Öğrenci açısından bir sınava olağanüstü bir anlam yüklemek, kaygı ve heyecan seviyesini artırarak başarı oranında düşüş meydana getirebilir. “Dimyat’a pirince giderken, evdeki bulgurdan olmak hesabı…”
Sistematik bir biçimde sınava hazırlık sürecini iyi tamamlamış olup, başarabileceğine inanmak, başarının olmazsa olmazı. Üniversite sınavına girecek olan adaylara şimdiden başarı temennilerimizi gönderelim. Kolay gelsin, başarılar.
