Tarihe uyandık, bugün milletçe
Uzattık âleme zeytin dalını
Fetih Suresi okundu huzurla
“Ya şehit, ya gazi olur” emelini
Barış için, feda eder kendini,
Mehmet’im, hür yaşamak temelini…
Zalimin düşmanı, mazlumun dostu
Yürekler ışır, görsen bu halini…
İnsanı yaşatmak, Türk’ün kaderi
Elbet kıracak, terörün belini…
Âminler dualarla uğurlar olsun
Ey güzel asker rahmet seferini
Seksen milyon insan, bir yürek oldu
Yürekler bekler, zafer haberini
Zaferi hak, “Barışı hâkim kılmaya”
Yolcu eder millet, her neferini…
Afrin ’de, mazlumun yüreği çarpar
Yaşat Yarab! İslam'ın askerini…
YÜRÜDÜ MEHMET
Seksen milyon nefes sıcaklığında
Yürüdü Mehmet, gönül aklığında
En kutlu ibadeti seçti, nefer
Vatan için kurban adaklığında
Tarihe adanmış Ulubatlılar
Yüreklerde koşan, şanlı atlılar
Denizler dalgalı, uçun martılar
Vatan sevgisidir, azıklığında
AFRİN'E,
Daha zinde ismin,
Türk'e "Zafer"in olsun
Sütunlar, kubbeler giysin
Altında saf tutan neferin olsun
Her tepen, dağın; Gazi,
Sofran "Besmele"n olsun
Malazgirt sırdaşın,
Kılıç Arslan, Belek Gazi yoldaşın olsun
Meydan meydan muştular,
Zaferle taçlanan tarihin olsun
"Kızıl Elma" neresi?
Sorusu ruhunda emelin olsun
Bayrak olmaya, vatan uğrunda,
Asırlara gül, şehadetin olsun
DOĞRULA GEL
Yiğit mayasıyla çalınadursun
Sadakat hamurunda, yoğrula gel
Sabır, çilesiyle bilenedursun
Alperen edasıyla, doğrula gel
MANAS
Manas, Elazığ'da bilge ocaktır
Aksaçlı beylere Kürsübaşıdır
Gönül ehli orda sohbet bulacaktır
"Bir nefes Harput" Manas Sofrasıdır
"Gel, ne olursan ol gel" der, Mevlana
Mevlana yürekli canlar kavline
Doğru sözün başak veren meyline
Sözün harman olduğu sofrasıdır
MANAS’A
Adım Manas’tır, Yakup Han oğluyum
Kin tutmaz dilim, birliğe çağrıyım
İlime, töreme aşkla bağlıyım
Bize nefes verenlerin bağrıyım
Söz, yürekten çıkarsa ışık olur
Vicdanların sesine neşet olur
Asırlar, o sedaya âşık olur
Aşa, zehir katanların kahrıyım!
Düşmanlarım, ikiyüzlü tuzaktır
Töre bilmeyenler, bize uzaktır
Turan ilinde, “ayrışma” azaptır
Sevdaların yürüyen, söz nehriyim
Şafak vakti kızıllığı, konca gül
Doğan güneşe açılır karanfil
Manasçının sesinde pırıl pırıl
Akseden adil yüzlerin şehriyim
Issık Gölü’nde, mavi bir tebessüm
Akınlarda, nal sesinde nefesim
Sözü doğru söylemektir, hevesim
Adım Manas, destanların mihriyim
MÜNİR ÖZKUL'UN AZİZ HATIRASINA
(Akrostiş Şiir)
Memleketim, özümden süzülen ses
Ülkemin insanını canım kadar
Nefret damarlarını yırta yırta...
İmanın bir cüzü bilerek sevmek
Remzidir tebessüm eden o yüzün
Ölüm anı, doğan güneşler kadar
Zifiri karanlığı yırta yırta
Kul olmanın erdemliğine erdin
Unutma! Kahramanlarınla yaşa
Lütfet Yarab! bize güzellikleri...
YÜREĞİM VATAN ÇARPAR
Sevdalıyım, ülkemin taşına toprağına
Onurum onunladır, onda yaşar gayretim
Gök kubbedir, yer döşek; doğruldum bayrağına
Yüreğim vatan çarpar, varlığında servetim
SÖNDÜ...
Ömer'in adalet mumu da söndü
Sevgi dolu nazar, yürekler dondu
Hevesler gem vurdu; cana, canlara
Hasret mahzun kaldı, gözyaşı dondu
KÜRSÜBAŞLARINDA
Kürsübaşlarında, hep gördüm seni
Sesinle de mest edersin âlemi
Bülbüller dala konmuş, dinler seni
O sesle seyreyle, gönül kalemi
ŞEHİTLİK
Şehitlik, makamların en alası
Çağrıdır vahdete, şehit sâlası
Kanınla yükselir, tevhit bayrağı
Toprağın harcında vatan kalesi
ŞEHİDİME...
Gözyaşı sel oldu, aktı şehidim
Yürekler bir saf oldu, şehidim
Yeminimiz rahmet oldu, şehidim
Şehitler nöbette yüce katında
Nöbetimiz vatan oldu, şehidim
Bayrağa al kanın düştü, şehidim
Reyhan kokuları saçtı, şehidim
Şehitlik makamı, yüce katında
