HER HANE HER BARK
Dövizdir, kurdur, nereye gidiyor?
Nasıl bir yoldur, amansız dönen çark
Harka su veren yok mudur, garibim!
Ülkemde tedirgin; her hane, her bark
EY ŞEHİR
Bir ömrü sen de geçirdim, Ey Şehir!
Sözü, sohbeti irfan meclisinde;
İçirdim, mest oldum döndüm aşkınla
Havası, suyuyla kandım, Ey Şehir!
AŞK OLMAZSA
Aşk olmazsa, hayat hissiz bir âlem
Sevdasız dünyalar, sessiz bir kalem
Dağlar, vadiler, nehirler, İlahi;
Zikir halkası, uhrevi bir talim
BİR NESİL GÖÇ ETMİŞ
Vah benim dünyam, göç ne yaman bir şey
Aman vermiyor, her şey tozla duman!
Nerde baba ocağı, sıcaklığı…
Bir arada geçen günler, anılar
Anılarda üç-beş kare fotoğraf
Sağıma baktım, şöyle bir yanıma…
Yalnızlık şarkısı titredim o an!
Bir nesil göç etmiş sanki habersiz…
İçimizdeki sancılar, ağrılar…
ŞAİRİN GECESİ
Şairin, gecesi, hecesi uykusuz!
Vuslata ermeden şair olunmaz…
Olunmaz gayri, söylerim nicesi;
Nefesi, sadık yâr gibi bulunmaz
MANEVİ VATANIM
Mekke, Medine, Kudüs; ‘manevi vatanım’
Gezilir semalarında uhrevi anım
En güzel örtü hayatın; ‘Takva Örtüsü’
O örtüler ufkumdur, ufkum da imanım
HAK TERAZİM
Kalbim huzurda, ihlasım; bezer hayatı
Hayat fani bir süstür, makamdır bayati
İnsanın emrinde ne hoş; cismi, nebatı
Toprağı eker, biçer, ölçer; hâk terazim
ZITLAR İKİLEM DEĞİL
Zıtlar ikilem değil,
Hayatın senfonisi…
Ak, karayla bilinir,
Birbirinin hamisi…
İSRAF
İsraf, haddi aşmak, hukuku aşmak
İnsafı, merhameti katletmek
Yangına köpükten ateş taşımak
Aklı, iz ’anı, şuuru katletmek
ÖĞRETMENLER GÜNÜNE
Muallim, isminde bile heybet var
O heybette; Allah korkusu, vicdan var
Toprak kokusu kadar huzur verir
Yıllar geçse de aklımda ismi var
YÜRÜRÜM
Yürürüm, hayallerimin peşinden
Gölgelerimdir, sanki hayallerim
Ne o beni bırakır, ne ben onu
Yıldızlara uzanır hayallerim
Ufuklar ve yıldızları birleştirir
Gönlümün esen serin meltemleri
BULUTLARDA NAĞME
Bulutlarda nağme, gök gürültüsü!
Toprağa muştu, rahmet esintisi
Düşer gönlüme yağmur taneleri
Süsler semayı, ışık gösterisi…
1944’lerden 2021’LERE…
Türkçüler, Nihal Atsız, sağ olaydı
Kazak, Kırgız, Özbek, Azeri,, Oğuz
Türkmen Çadırında Beyler Şöleni!
Bir ağızdan, “Kızılelma Şarkısı”
Anadolu’da yakılan kıvılcım;
Hey! Gönül yangınlarına; MERHABA
SÖZ ORUCUNDA
Söz orucunda, gönül iftar eder
Hakk, kuluyla iftihar eder
Nefis dayanamaz;
Bu edep karşısında intihar eder
DELİ GÖNLÜM
Ana dedik, yurdun adına
Şefkatle vardın tadına
Şehitlerle erdin katına
Taşar surları, deli gönlüm
