KALEM
Kalem, vicdanın terazisinde
Hak der tartar, haddini bilir taşmaz!
Asil ve soylu bir yüz mazisinde
İfrat ve tefrik sınırını aşmaz!
Kalem, âlemi gezen bir seyyahtır
Ah derim, gecenin bahtı siyahtır
Yüreğimde yangın, helâl siftahtır
Sevda odur, eğilir, yere düşmez!
CUMA GÜNÜNE
Günlerin efendisi, sefa geldin
Bir saf olmaya, gönüller ısındı
Zaman içinde vefalı dost geldin
Dost meclisinde gönüller ısındı
Mescitler zikre nişan kalbe düştü
Seyrinde âlem bize cezbe düştü
ŞAN ŞÖHRET
Hergün farklı bir âleme uyanır
Eller, farklı bir kaleme uzanır
Nefis, heveslerin peşinde pervane
Döner, gayri şan-şöhret özenir!
SEYREYLE AŞK NEHRİNİ
Seyreyle, aşk nehrini
Bozkırlara, can verir
Hayreyle, mar zehrini
Dertlere, derman verir
Sabreyle, dünya kahrını
Deryası, mercan verir
Azmeyle, Belkıs şehrini
Mührünü, Süleyman verir
Keşfeyle, Gönül fahrini
Fermanı, burhan verir
Şükreyle, emanet mihrini
Ecrini, Rahman verir
KAR YAĞDI
Dokuz Ocak tarihine şerh düştüm
Kar yağıyor toprağa rahmet rahmet
Güneşin ışığında beyaz kristal
Bir kartpostalı andırıyor doğa!
Yarabbi, erdemli, latif güzellik
Güneş, toprağın kokusu ve insan
Kar beyazında esrarlı serinlik
Hamiyetli bakışlarda derinlik
ESKİ DOSTLAR
Her ne hikmetse, ‘eski dostlar’ deriz
Yeni yıla sabırla uyanırken
Hala hasret dolu yıllarda yaşar!
Gönülden, ‘vefalı dost geldi’ deriz
Sadakat yaraşır, gözler aşina
Aşılmaz dediğin dağlar aşılır
Dost yüreğinde mevsimler ilkbahar
SEVGİ
Sevgi imandan bir cüz; hayatın özsuyu
Sevgi, lütufkâr bir söz, tevazu mayası
Sevgi, mekânı gönül, ihlasa boyar huyu
Özümden kaynayan söz; damar damar köz
Gönül sohbet ister, sevgiye bulanmak…
GAZETECİ
Gazeteci, asrın vakanüvisi
Haber hamalı, sohbetin hamisi
Düşüncem bulut bulut, fikir yüklü
İhlasla yol alır, hayat gemisi
İRFAN OCAĞI
Gazete şehrimiz irfan ocağı
Gün yürür, fikir yürür mahfiline
Akıl, idrak, şuur bilir, tuzağı!
Sağduyuyla ufuk açar, İline
HABER İÇİN
Haber, yıldız yağmuruna benzer!
Keder, sevinç gönül akar semaya
Fikir, düşlerin hamuruna benzer
Akıl ilmiğinde devran sürmeye…
Haberler, biçilmiş harmana benzer
Yürek ister, haberi bezemeye!
HADDİ AŞANLARA
Hadi oradan, rüzgâr aparsın
Alçakları dalından koparsın!
Söyle, nasıl bu vatana yarsın!
Sevgi imandan cüz bilmez misin?
ÖLÜMÜ YAŞAMAK
Kim öldü, falanca öldü deriz
Sürgünde vadesi doldu deriz!
Hasatını alır, gider âdem
Kâinat bize, fani yoldu deriz
Fani âlemden bâki âleme göç
Bir nehir gibi deryalara göç
Dualarla, âminlerle iste;
Yarab! Kalbe sükûn, kalbe huzur…
