Bu yazıya göz atan birçoğu belki diyecek bi bu eksikti, böyle bir kutlama günün olmadığını bilen olacağı gibi, yeni duymuş olanda yok değildir.
Sosyal yapıya şırınga edilmiş, ben de bilmiyorum kimin tarafından ön görülmüş ama toplumda kaba bir tahminle yüzde otuz mertebesinde kabul görüp; bilvesile sevgisini bu tarihte 14 Şubat’ta bilhassa izhar ederek hediyeleşmeye vesile yapılmakta olduğunu biliyoruz.
Durumdan vazife çıkaran Elazığ Belediyesi mini bir manevra ile toplumun rızasını alacak bir şekle tevil ederek; kırk yıl ve üstü evlikler için eşlerin kutlama programına dönüştürmüş,
Akıllı bir manevra, bu günü zaten kutlayan kutlayacak bunda sorun yok, alternatif olması bizim topluma uyarlanması çok şık olmuştur.
İşte bu bağlamda; 14 Şubat 2018 günü davet Elazığ Belediyesi’nden icabet etmekte bize düştü, aynı günün akşamı Kültür Parkta bir akşam yemeği ve güne uygun müzik ve söyleşilerle en azından bir araya gelmeye, tebessümlere vesile olmuştur.
Sosyal etkinlikler her zaman için bir zenginlik içerir, programın trendi konjonktüre iyi ayarlanmış, cephede MEHMETÇİKLERİMİZ şer güçlerle, hainlerle, düşmanlarla kahramanca canı pahasına dövüşürken kayıtsız kalınması düşünülemezdi zaten.
Yapılan konuşmalar ki; Belediye Başkanı ile il Müftüsünün duası ile sınırlandırılmış bu da çok isabetli olmuş, programa katılan çiftlerin girişte ayrı ayrı resimlerinin çekilip, program sırasında çerçeveli olarak dağıtılması ılık bir esintiye neden olmuştur.
Yine katılımcılara sembolik armağan paketinin hazırlanıp verilmesi de tebessümü kalbe yayarak gönül fethetmenin zor olmadığını göstermiş bulunmaktadır.
Teşekkür ediyoruz, Belediyemiz diğer kurum ve kuruluşlarımızın benzer sosyal aktiviteleri imzalamalarında birlikteliğin güçlendirilmesi adına yarar mülahaza ederiz.
En mükemmeli mi yapıldı tabi ki bazı boyutlar eklenerek programın psikolojik endeksi yükseltilebilirdi.
Merhum Abdurrahim Karakoç’a ait “Mihriban” şiiri Sayın Belediye Başkanı tarafından armağan edildi, teşekkür ediyoruz bu da güzeldi, gelenler arasında şair arkadaşlar da vardı, onlara da bir kuble şiir sunumu sağlansaydı daha coşkulu olurdu diye düşünüyorum.
Biz Manas mensupları olarak Şair Tuncer Sönmez, yine Tokat’tan şair arkadaşımız aramızda bulunan Dursun Elmas’larla birlikte aynı masada oturduk.
Sanata, şiire, şiir ve edebiyatseverlerin katkıları topluma iletilmeli diye düşünüyorum.
Ayrıcı yine bir iki çifte kısaca anılarının anlatılması fırsatı verilebilirdi.
Şair arkadaşlarımız hazırdı mesela Tuncer Sönmez’in “Sevginin Sevgilisi” isimli şiiri uyardı, ben de “Akşam Kuşatması” isimli şiirimi armağan ederdim. Her neyse, daha güzellerine diyoruz, bilvesile Mehmetçiğimizi tekrar selamlıyoruz.
AKŞAM KUŞATMASI
Muhal sevdaların kızıl gülünü
Kaf dağı ardına atar akşamlar
Ayırır ortadan, katlar bir günü
Hicranı yüreğe sarar akşamlar
Yırtılan gölgeler suya dalınca,
Sevda külfetinden yorgun-argınca;
Bitkin kanatları ufka yayınca
Güneşin yolunu keser akşamlar
Yağmur kökü bulut; ters esintiye
Denk gelir bir damla, döker maziye
Vuslat hayalini serip geceye
Sıcak kül içinde kalır akşamlar
Kovar beni benden; salar elimi
Bir mangal türkünün akkor ismini
Kendi şairini, Ahmet Haşim’i
Gün gelir bir anda siler akşamlar
Telaffuz gerekmez malum derdime
Kağıt yoktu, yazdım avuç içime
Son tarihi atar fani ömrüme
Bu minval üzere döner akşam
