Küçük rahatsızlık çok büyük olur
Elini yüzünü yıkayamazsın
Zaman gelir canın sana yük olur
Artık tatlı canı taşıyamazsın
Soğuk sıcak yemek içmek dokunur
Kuvvet, direnç günden güne yok olur
Ellerin uyuşur dudağın kurur
Artık tatlı canı taşıyamazsın
Hafıza kalmışsa maziye dalar
Duygudan süzülür tüm hatıralar
Bakarsın biriler seni sorgular
Artık gider ayak anlatamazsın
Baba yiğitliğin, güzelliklerin
Yardımın, iyiliğin, cömertliklerin
Unutulur gider o mertliklerin
Artık kendini de tanıyamazsın
Tuncer Sönmez seksen üç yıl yaşadın
Soruyorum hayattan ne anladın
Bir çok derdi sırdır diye sakladın
Ele güne karşı anlatamazsın