Filistin, Gazze, Refah ve Kapitalde 1+1 1 (!)
Rüveyda Sadak
Normal şartlardaki alışılmışın dışında, yepyeni bir kampanya ile karşı karşıya bir toplum için 1+1=1 gibi matematiksel bir çelişkiden bahseden kapital, raflarda sabitliğini koruyor. Filistin, Gazze, Refah ve hatta 7 Ekim tarihi ile bu çelişkinin hiçbir ilgisi yoktu öyle değil mi? Çünkü her şey toplum içindi. Boykotun gölgesinde, yanlış bir doğru için böyle bir haklı (!) kampanya olabilir miydi? Filistin, anlamı olmayan ve sebepsiz şekilde kayıplar yaşarken, değil bir ev bir çadırda bile yaşamalarına izin verilmeyip üstlerine bombalar yağdırılırken, susmak ve kampanyaların körelttiği vicdan muhasebesini düşün(e)memek, gerçekten bir doğru muydu? Refah’ta bombalanan çadırlar… Bunlar bir ev mi ya da sığınılan bir mekân mıydı? Neydi peki? Evet, bombalanan mekân bir ev bile olmayan bir çadır idi. Gazze’nin, ateş bulutundan sonra bolluk bereketin Refah’ta son bulduğu bir tezat kavramıydı, Refah çadırkent katliamı. Doğu’nun Filistin toprağı itibariyle belirsiz içeriği, Filistin coğrafyasına dair olması gereken insan manzarasının, Filistin, Gazze’den sonra Refah kapsamında da dehşet bombalarının bir katliama dönüştüğünü tüm vahşetiyle gösteriyor. Böylelikle meşrulaştırılmaya çalışılan neydi? Filistin’in 7 Ekim’den bugüne can kayıplarıyla küreselin gündemi olması, asparagas kavramını bile kendi içinde çelişkiye düşürerek, Filistin’i, Gazze’yi demonize eden (şeytanileştirme) senaryonun, başarısızlığını gösteriyor. Gazze, bu konuda oldukça özgün bir ruha sahip. Çünkü anlaşılan o ki Filistinli olup, kendilerine bir video için can kaybı yaşatabilecek kadar (!) sosyalin fenomeni olmaya çalışmak konusunda, gerçek bir Filistinli olmak gerekmiyor. Medya reklam aranıyorsa bir Filistinli, Gazzeli olmaya gerek yoktu. Bu sabrı cehalet için söz konusu bir kuyudan kırk akıllının çıkaramadığı bir taş misali denebilir miydi? Haklılık ve doğruluk payı, limitleri aralıyor. Toparlanan sivil halk ve sonrası katliam… Refah’ta iki çadır kentin yanan sivilleri, küresel çaplı gerçekleştirilen protestolar… Ülkelerin aslında tek bir coğrafya için yok edilen bir ev bir şehir ve bir toplumun açlığı, susuzluğu ve tabiî ki yaşamaya çalışmasını engelleyen mobbing kavramının; Filistin insanını, konserve modelince yaşamdan uzaklaştıran, devasa nitelikli bir eritilme şeklinden başka bir şey değildi bu. Doğrular (!) elitokrasisinde Filistin gibi zararı, kârının binde biri bile olmayan bir toplum için bir Filistin bir Gazze bir Refah toplumu için belki de küresel bir anlatı, Filistin konusunda hiyerarşi gösterisi meydana getirme çabasıydı, kim bilir. Bu öyle bir gösteri ki üstünlüğün, toplumlar dilindeki dev karşılığını, hiyerarşiyle ezici üstünlük sağlayan yine aynı mentalin varlığıydı. Filistin lehine destekler aşikâr. Fakat bazen bilinenin aksine bilgili olma entelektüel kavramı, olmayan bir şeyi –miş gibi gösterebiliyor. Filistin’de, sivil halktan bir kısmı için zaten hak ediyordu söylemiyle tezat oluşturan sorunsal için yoruma bile gerek duyulmaması, yerinde bir tabir olmalı. Mevcut tezat için reklam günceline gerek olmadığı fakat doğrunun ise tezata zıtlığı, iyi kavramlardan biri olmalıydı öyle değil mi?
