SEVDİM BU MESLEĞİ
Sevdim bu mesleği yürekten, candan
Merhamet dolu bakışlar, nazarlar
Sanki beslenir damardaki kandan
Gönüller, söz ilmeğinde gezerler
ÖĞRETMEN
Öğretmen âlimdir, irfan sahibi
Şefkati ile kucaklar hayatı
Hayat iksirinden alır nasibi
Helâl lokmayla düşünür nimeti
AŞK OLMAZSA
Aşk olmazsa hayat hissiz bir âlem
Sevdasız dünyalar sessiz bir kâlem
Dağlar, vadiler, nehirler, İlahi;
Zikir halkası uhrevi bir tâlim
NEREYE GİDİYOR
Dövizdir, kurdur, nereye gidiyor?
Nasıl bir yoldur, amansız dönen çark
Harka su veren yok mudur garibim!
Ülkemde tedirgin her hane, her bark
EY ŞEHİR
Bir ömrü sende geçirdim, Ey Şehir!
Sözü, sohbeti içirdim, Ey Şehir
Seninle mest oldum, döndüm aşkınla
Havası, suyuyla kandım, Ey Şehir
ŞAİRİN GECESİ
Şairin gecesi, hecesi uykusuz
Vuslata ermeden şair olunmaz
Olunmaz gayri söylerim nicesİ
Nefesi sadık yâr gibi bulunmaz
MEKKE, MEDİNE, KUDÜS
Mekke, Medine, Kudüs; manevi vatanım
Gezinir semâda uhrevi anım
En güzel örtü hayatın; takva örtüsü
O örtüler ufkumdur, ufkumda imanım
BİR NESİL GÖÇ ETMİŞ
Vah benim dünyam; göç ne yaman bir şey
İnsana aman vermiyor, herşey toz duman
Nerede baba ocağın; evim, bucağım!
Bir arada geçen günler, anılar
Hatıralar, üç-beş kare fotoğraf
Sağıma baktım, şöyle bir soluma,
Yalnızlık şarkısı, titredim o an!
Bir nesil göç etmiş sanki habersiz!
YILDIZ KAYAR
Her insan, şu kâinatta bir yıldız
Bazen gök kubbe de yıldız kayar
İnsan da bir yıldız, toprağa kayar!
Kayan yıldızlar, düşlerimi böler
SÜRGÜNE BENZER
Toprağımdan uzak kaldığım günler
Gözlerim ırakta, sürgüne benzer!
Başımı yastığa koyduğum günler
Düşlerim gurbette yorguna benzer
KAHRAMAN KİMDİR?
Kahraman kimdir, sorarım kendime?
Gönül yangını ile tutuşandır
Feryadı ile çığlığı içinde,
Vakıf ruhuyla kendini aşandır
FELEK DÖNER
Felek döner eleye, eleye
İçindekini bezeye, bezeye
Öyle bir gönül kor ki insanoğlu;
Yürümek ister, fezaya fezaya
Yürümek ister, gazaya gazaya
ÇOĞU GİTTİ
Ömrümün çoğu gitti, azı kaldı
Mevsimlerin bilmem kaç yazı kaldı
Gençlikte yokuş tırmandık, bilmedik;
Vücudun bize artık nazı kaldı
MANAS GÖNÜL EVİ’NE
Manas gönül evi, ahilik yurdu
Bu yurdu, aşk ile gönül erenleri
Sıla-i Rahim yapmak için kurdu
Söze selâm ile yol verenleri,
Kürsübaşı sohbetlerinde gördü
YÜREK TERİYLE
Hanemizi dua ile pazar eyledik
Yolumuzu hak tolunda nazar eyledik
Gün doğumundan gün batımına her günde
Yürek teriyle vatanı hazar eyledik
BİZİ BEKLER
Uyan ey gönül uyku bize haram
Sohbet ehli civanlar bizi bekler
Gün doğdu, zaman dinler mi meram?
Şura için divanlar bizi bekler
BİZİM KAVGAMIZ
Bizim kavgamız kuru kavga değil!
Dört yanımız doğayla muhabbette
Beş duyumuzla kalbin rotasında
Cihangirane bir yolda seyrimiz
Garip bir yolcu aşkın nöbetinde
