Zalimin düşmanı, mazlumun sesi,
Olursa insanlık ebedi yaşar…
Güvenle alıp- verirse nefesi,
İlham düşer gönle, edebi yaşar
KÖPRÜLER
İnsanlığa uzanmayan köprüler
Canlara imdat gitmezse törpüler
Kan kusmakta içindeki safralar,
Asıl yürek kazıntısı tafralar!
Cehalet at koşturur, neyleyesin?
Masum yüreği nasıl eyleyesin?
Kahramanlarla cürmü paylayasın,
Birer birer budanmalı afralar!
AKITTIĞINIZ KANDA
Akıttığınız kanda boğulursunuz
Sam rüzgârıyla da savrulursunuz
İnsan yaptığını görmeden ölmez!
Yaktığın ateşte kavrulursunuz!
Hüzün kaplamışsa bütün yurdumu
Hâlini bir yanık türkü sordu mu?
Türküler derdime merhem sürdü mü?
Sürgün verir canlar, doğrulursunuz
EY FİLİSTİN!
Ey Filistin, şimdi sana ebedi vatan
Şahittir, toprağın altında yatan,
Gül Bahçesi’nde hilal göründü
Mağrur yüzlü ifrit yerde süründü
Sürüleceği gün yakındır elbet
Şafağın desteği delâl göründü!
YETER Kİ İNSAN OL
Yeter ki insan ol, hak yolunda ol!
Sükûtun kanat germiş kolunda ol
Olmak, ihlasla yoğrulmuş bir şuur;
Şu ağacın meyve veren dalında ol
Kan kırmızı bayrağın alında ol!
Ol da gel, toprağın iffetinde ol!
YANLIŞA
Yanlışa doğru diyecek kadar,
Kendini kibirle dünyaya adar!
Göz körlüğü basireti de bağlar
Düşünmez bu hayat nereye kadar?
Zavallı toprak ağlar, gönül ağlar
Günah kirine dönüşür mü çağlar?
Feryadın içine düşer keder!
GAYRETİM
Gayretim huzurdur; güven, barıştır
Hak yolunda, hak için yakarıştır
Sevdan Anadolu; karış karıştır
Gezerim türkülerle, hoyratlarla;
Bu aşk divanı gönülden gönüle;
Bir derin muhabbetle yarıştır
YERDE SÜRÜNÜR
Yılan, akrep yerde sürünür!
Yalan, kendi kılıfına bürünür
Fitne belâdır, hamaset dinlemez
Afet gelmeden esrarı görünür!
ERDEMLİ İNSAN
Maziden atiye köprü kuralım
Hâl ile ahvalimizi soralım
Geçmişten dersler, nasihattir bize
Erdemli duruş en büyük moralim
BİR UFKA BAKAR
Aklım, fikrim, gönlüm bir ufka bakar
Bir nehir gibi hülyalarım akar
Yufka yürekler gölgesinden korkar
“Korkaklar hergün ölür” yürekliler;
Çığ gibi fırtınalarla yarışır
HAKTAN YANA
Dilimiz sürçmesin haksızdan yana
Mazlum bulsun yerini, haktan yana
Hakkı tutalım birlikte saf ile/ yürekle;
Akıl ve yürek bir omuzdan yana!
GİRMESİN İÇİMİZE
Girmesin içimize kin ve nefret!
Birlik şuuru vicdanlarda hasret
Hür yaşamak bize en büyük nimet;
Nimetin kadriyle vatana şükret!
AYNI YOLLARDA
Aynı yollarda yürür, kimi mazlum
Kimi mağrur, kibir edalı gafil
İnsanda arz gibidir, mahir gözlüm
Bakarsın hayata; garip ve sefil!
Dünyaya yürekten bağlı, sözlüm der;
Bedri bize gelip geçici mahfil!
KAHRAMANLARI YAZ!
Ey Oğul, kahramanları bil!
Onların yolları; infak, sebil
Vakarla, merhametle yürüdüler
Mazlum yüreklerde yaşar hep Habil!
Denktaş, Elçibey, Dudayev, Doktor Ahmet;
Aliya İzzet Beyler, gönüllerdesiz,
Onlarla sınırları güvende bil!
