Bir yerde, Harput anlatıldığında hemen hafızama Nisa Suresi 69 ayetin
ruhaniyeti gelir.
“Kim Allah’a ve Resul’e itaat ederse işte onlar, Allah’ın kendilerine
lütuflarda bulunduğu peygamberler, sıddıklar, şehitler ve salih
kişilerle beraberdir. Bunlar en güzel arkadaştır.”
Harput’un çok farklı bir havası, bir iklimi, sizleri kendisine çekecek
manevi bir ruhaniyeti vardır.
Bir şiirimizde şöyle diyoruz;
Anadolu toprağı Türk'e vatan
Bağrında cennet, gazi-eren yatan
Şahadettir, nur üstüne nur katan
Türbe, imaret insana hâl olur.
Kayabaşı, bütün sırlar sendedir
Kılıç çalıp tepen, Belek sendedir
Her dem dolup taşan öfke sendedir
Toprağın nabzında atan nal olur”
Harput’ta, Allah dostlarının manevi rıhtımında kendinizi bulursunuz.
Ayette ne buyruluyor, “peygamberler, sıddıklar, şehitler ve salih
kişiler; bunlar en güzel arkadaştır.” Bu manevi iklime kendimizi nasıl
taşıyabiliriz?
Kur’an bizlere çağrıda bulunuyor; “Allah’a ve Resul’e itaat edenler…”
o manevi iklime yaklaşırlar.
O ruhani iklimi bizler, ‘tarihin kadim şehri Harput’ta
hissedebiliyoruz’ O his nereden doğuyor?
Şüphesiz ki, Mü’minlerin ferasetinden…’
Geçtiğimiz gün, Harput’a layık bir faaliyeti gördük… Ve inanınız
derinden etkilendik.
Bir kıymetli Paşa’mız, Elâzığ 8. Kolordu Komutanı Osman Erbaş 2021
tarihinde Bitlis civarında askeri helikopterin düşmesiyle şehit
olacaklardı. Allah mekânlarını cennet-i Âlâ eylesin (âmin)
Bu kadirşinas şehadet şerbetini içen Paşamız, Harput sevdalısı…
Harput’u birgün gezerlerken Ankuzu Baba’nın yakınında yüksek bir
tepeyi bir bakıma keşfederler.
Öyle bir Tepe ki, “Bir Bayrak Rüzgâr Bekliyor!” şiirindeki manevi
ilhamı bir anda yaşar gibi oldum!
Ve Paşa’mız, “buraya öyle bir bayrak dikiniz ki…” sözün devamı
bizlerden olsun, “başımız, sevdamız, yüreğimiz hür olsun!”
O sevdayı bir büyük gayretle bezeyecek bir yiğit insan çıkacaktı,
Harput’tan… Bu insan, Harput sevdalısı Zekai Akılotu’ydu… Derhal büyük
bir heyecanla işine sarıldı… Paşa’mız vasiyetlerinde, bir büyük hayrı
işaret ediyorlardı; “Anadolu’nun fethinde bulunan gazi ve dervişlerden
olduğu da söylenen Ankuzu Baba’nın atının nal izleri vardı,
şehadetinin toprağı bezediği kandamlaları hala duruyordu…”
Şehir Osman Paşa’mıza hediye ettiğimiz, “Bayrak Şiirimiz!”
“Yüreğinin harıyla tutuşur rengin
Cihanda yoktur başka bir ahengin
Enginde dalgalan başım hür olsun!
Şafak söker, şahadet kızıllığında;
Toprağa dokunsun rengin, ahengin!”
Şehadet, coğrafyayı vatanlaştırır. Bizler gayet iyi biliriz ki,
“Şehitler Ölmezler!” Onlar, Cenab-ı Hak tarafından rızıklandırılırlar…
05 Ocak 1975 tarihinde aramızdan ayrılan merhum Arif Nihat Asya’nın,
“Bir Bayrak Rüzgar Bekliyor” eserini şairimiz sanki “Ankuzu Baba’ya
yazmışlar…”
“Şehitler Tepesi boş değil,
Biri var bekliyor.
Ve bir göğüs, nefes almak için;
Rüzgar bekliyor.
Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye
Yattığı toprak belli,
Tuttuğu bayrak belli,
Kim demiş meçhul asker diye?
Destanını yapmış, kasideye kanmış.
Bir el ki; ahiretten uzanmış,
Edeple gelip birer birer, öpsün diye faniler!
Öpelim temizse dudaklarımız,
Fakat basmasın toprağa
Temiz değilse ayaklarımız.
Rüzgârını kesmesin gövdeler
Sesinden yüksek çıkmasın nutuklar, kasideler
O bayrak, oraya yakıştı!
Bilmem ki mevsim ayazdı, kıştı
Kızıllığında bir destan okundu…
Harput, bugün daha mutlu, daha huzurlu…
Ufkunda dalgalandıkça,
Rüzgâr, yüreğimde solur…
