Fedakârlık

Günlük yaşantımızda sıkça kullandığımız kelimelerinden biri de fedakârlık kelimesidir. Özveride bulunmak, feda etmek ve fedakârlıkta bulunmak sıkça kullandığımız kelime ve deyimlerdir. 
    Zaman zaman az ya da çok çevremizdekilerine ve sevdiklerimize karşı fedakârlıkta bulunuruz. Bunu yaparken de hiçte öyle önünü, arakasını düşünmeyiz. Daha doğrusu bir karşılık beklemeyiz ya da fedakârlıkta bulunduğumuz kişiden bir menfaatimiz olduğu için yapmayız. Zaten fedakârlığın özünde de bir karşılık yoktur.
    Ne yazık ki zaman zaman üzülerek köşeme taşıyıp ve kalemim yettiğince sizlere bizi biz yapan özelliklerimizi anlatmaya çalışıyorum. İşte bu hafta da sizlere bizi biz yapan ve ne yazık ki kaybettiğimiz ya da kaybetmek üzere olduğumuz özelliklerimizin başında gelen fedakârlığı ele almaya çalışacağım. Eminim ki bu haftaki yazımı da okuyup bitirdikten sonra sizler de bana hak vereceksiniz.
    Zaman çarkı hiç durmadan dönüyor. Bu çark bizleri de dişlilerinin arasında acımasızca öğütüp duruyor. Ne oluyorsa işte bu öğütme sırasında oluyor. Elbette ki fiziki durumuz her geçen gün değişiyor. Saçlarımıza, sakallarımıza aklar düşüyor. Yüzümüz buruşuyor, belimiz bükülüyor. Bunların olması da normal. Buna kimsenin ses çıkardığı yok. Fakat karakterimize ne oluyor? Vicdanımıza, insanlığımıza… İşte asıl bunları sorgulamalıyız. Bunlara botoks yaptırmanın çaresi varsa onu arayıp bulmalıyız. Biz neyi dert ediniyoruz? Kırışıklılarımıza botoks yaptırırsam kaç yaş gençleşirim.
    Ne yazık ki günümüzde fedakârlık yapmak herkesin harcı değil. Çünkü vefasızlık, ahde vefa göstermeme almış başını gidiyor. Yine ne yazık ki birisine fedakârlıkta bulunduğunuzda onun altında başka şeyler aranıyor. Herkes, “kesin bir menfaati vardır” diye düşünüyor.
    Ayrıca işin diğer bir yönü de bir konuda fedakârlık yaptınız mı o iş sizin üzerinize yapışıp kalıyor. Herkes her zaman sizden fedakârlık yapmanızı bekliyor. Olur da o konu da fedakârlık yapmayı unutursanız vay sizin halinize. Bu sefer de sizden kötüsü yoktur. Bana kalırsa fedakârlık konusundaki ince çizgi de bu. İnsanlar sizin iyi niyetinizi suistimal etmeye başlamışsa artık onlara karşı fedakârlık yapmaktan vazgeçmeliyiz. Kendimizi düşünmeliyiz. Yoksa bu tip insanlar artık bize yük olmaya başlarlar ve her seferinde kendileri için daha fazla fedakârlık yapmamızı bekler ve isterler.
    Dedik ya fedakârlığın özünde karşılık beklememek vardır. Ama neticede makine değiliz. Etten, kemikten yaratılmışız, duygularımız ve hislerimiz var. Bize bir iyilikte bulunan, bizim için bir fedakârlıkta bulunan kişiye kuru kuruya da olsa teşekkür etmek hiç de zor bir şey olmasa gerek. En azından o kişiden bir teşekkürü esirgememeliyiz. Herhangi biri bizim için hangi konuda fedakârlıkta bulunmuşsa o bizi seviyordur ve bizi düşünüyordur demek.
    Bir mum diğer mumu tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmez. (Hz. Mevlana)
    Hayatınızda fedakâr insanların olması dileklerimle.
    Sağlıcakla kalın.