Narin davasında Baba Arif Güran konuştu: 'Böyle bir şeyi nasıl unutursunuz?'
Diyarbakır'da 8 yaşındaki Narin Güran'ın öldürülmesine ilişkin tutuklu 4 sanığın ağırlaştırılmış müebbet hapis istemiyle yargılandığı davanın ikinci duruşması sürüyor.
Diyarbakır'da kaybolduktan 19 gün sonra dere yatağında çuvalda cansız bedeni bulunan Narin Güran (8) cinayetine ilişkin haklarında 'İştirak halinde çocuğa karşı kasten öldürme' suçundan ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası istemiyle dava açılan tutuklu sanıklar annesi Yüksel, ağabeyi Enes ve amcası Salim Güran ile komşuları Nevzat Bahtiyar, bugün görülecek ikinci duruşma için yoğun güvenlik önlemleri eşliğinde adliyeye getirildi.
ANNE SALONA GÖZYAŞLARI İÇİNDE GİRDİ
Türkiye'nin yakından takip ettiği dava başladı. Haberler.com gelişmeleri dakika dakika paylaşıyor;
Duruşma salonuna ilk olarak getirilen amca Salim Güran'ın zayıfladığı dikkatlerden kaçmazken anne Yüksel Güran'ın siyah başörtüsüyle salona gözyaşları içinde girdiği görüldü.
Salim Güran ve Yüksel Güran da duruşma salonunda sanık sandalyesine oturdu.
Akrabaları salona girdiğinde Salim Güran elleriyle uzaktan el öpme hareketi yaptı.
Avukat Nahit Eren'in üstüne yürüyen Arif Güran, müşteki tarafında avukat Nahit Eren'in yanına oturdu.
Mahkeme Başkanı duruşma öncesinde herkesi uyardı; "Herkes saygılı olacak. Güran ailesi, ilk duruşmada yaptığı gibi saygısızlık yaparsa, komple dışarı çıkarılacak" dedi.
İlk olarak amca Salim Güran'ın 15 yaşındaki işçisi Ramazan Atasoy ifade veriyor: "Ben tarladaydım, Salim Güran geldi. Babamı sordu, onunla tarlada oturdum çay yaptım, babam gelene kadar çay içtik. Babam geldi 18'e kadar birlikte yemek yedik sonra Salim Güran'a telefon geldi. Salim Güran telefondaki kişiye "Bu saat kızın kaybolma saati mi?" diye sordu. Sonra babamla arabayla tarladan ayrıldılar."
BABA ARİF GÜRAN TANIK SANDALYESİNDE
Tanık sandalyesine baba Arif Güran getirildi.
Baba Arif Güran anlatıyor: Benim kızım gitmiş, benim ruhum gitmiş. En ufak bir şey, birisi bir şey dediğinde 'Allah için çağırın, getirin, konuşsun' diyorum. 300 kişi var bu köyde, benim kızımı nasıl kimse görmez? Bu mümkün değil. Bazılarının görmeleri lazım. Ama maalesef kimse görmüyor.
Mahkeme Başkanı: Araştırılmasını istediğiniz bir şey var mıdır?
Arif Güran: Dara2 kayıt almıyormuş, havaalanı kamerası bozulmuş. Bütün tesadüfler benim kızıma denk geldi. Kızımın dosyası Türkiye'nin dosyası oldu. İlk günden beri kamera dedim ama unutuldu. Böyle bir dosyada nasıl kamera unutulur?
