İkinci Ramazan

Ramazanlar ve özellikle bayramlar, son yıllarda azalan akrabalık ilişkileri ile dostlukları canlı tutan sosyal bir alandı. 

İftar davetlerinin sahura uzanan zaman diliminde muhabbet demlenir, koyu sohbetler mutlulukla sonlanır, sahur sonunda evlere dönülürdü.

İftarda her ne kadar bir kase çorba ve iki lokma yemekle doyulur ve geri çekilinse de gündüz alışverişlinin heyecanı ile çarşı-pazar, market, fırın ve  kasap dolaşılırdı. 
Salgın dolayısıyla artık alışveriş telaşı bile askıya alındı. Eldekiyle yetinmek ve toplu alışveriş ile asgari dışarıya çıkmak gibi bir zorunluluğumuz olacak.

Bu olumsuzluk yanında olumlu yanı da yok değil  pandemili ramazanın. Öncelikle, israfa kaçan ve STK başkanları sıfatıyla genelde varlıklı isimlerin toplu iftar programlarına çağrılması gibi alışkanlık son buldu.  Geçmişte dünyanın parasını bu tür reklam kokan iftarlara ayıran zenginlerimiz aynı para ile fakir fukaraya yardım yaparlar mı bilinmez ama keşke yapsalar. Yapsalar da bu ramazanın gerçek kazananı kendileri olsalar.

Her haliyle güzelliği olan bir ramazan daha geldi hayatımıza.  İyi karşılamak, hoş tutmak ve güzel uğurlamaktır bize düşen. O’nunla birlikte, kimseyi kırmadan, üzmeden, geçmişi yargılamadan, hesap sormadan, herkesi ve her şeyi Yaradan için hoş görerek yaşayalım bu özel günleri.

Baharın, hafta sonunun güneşli ve bizleri dağlara davet eden güzel havaların keyfini süremeyen bir ruh haliyle kapalı ortam merkezli bir mekânda bir ramazan yaşamak, belki de maneviyatımız güçlendirmeye ve kendimize dönmeye ve iç hesaplaşmaya katkı sunmanın da bir kapısıdır. Girelim bu kapıdan ve çıkalım maneviyatımızı onararak.

Hakimiyet olarak herkesin gönlüne bir ferahlık ve inşirah ve kolaylık vermesi dileklerimizle tüm hemşerilerimizin ramazan ayını kutluyoruz.