Çok Gerildik…
Hem 14 Mayıs hem de 28 Mayıs seçimleri toplum olarak çok gerdi hepimizi.
Birçok dost ve arkadaşlarımızla ters düştük. Zaman zaman kalp kırdık, darıldık, gönül koyduk.
Herkes durduğu yeri tek doğru ve hak görünce böylesi bir tartışma da kaçınılmaz oldu.
Her iki taraf da kendisini suret-i haktan gördü. Karşı tarafı batıl ve hatta yanlışın müdafi olarak telakki etti. Her iki taraf, kendi durdukları yerlerin manevi olarak da dini duruş ve söylem olarak da tek doğru adres gördü.
Oysa her iki tarafın da yanlışı da vardı doğruları da. Hiç kimse sandığa gönül huzuru ile gidip oyunu bile isteye ve kasten bir adaya vermiyor. Seçmenlerin önemli bir bölümü oy verdiği adayı eski deyimle ehven-i şer (kötünün iyisi) olarak görüyor.
Kazanımların kaybedilmesi korku ve endişesi, verilen mücadelenin soyluluğunu düşünerek oy veriyor bir kesim.
Diğer kesim de bulundukları ittifak kendilerini çok temsil etmese de diğer paydaşlarla aralarında ciddi uçurumlar olsa da mevcut yanlışlara dur demek için bir tarafı destekliyor. Ve bu kesim ilkesizlikte sınır tanımıyor.
Görünen o ki her iki taraf da bu süreçten oldukça yorulmuş ve usanmış gözüküyor. 28 Mayıs Pazar akşamından sonra belki bir hafta daha ekranlarda siyaset dinleyeceğiz ama bu sürenin sonunda normale döneceğiz.
Umarız kazanan taraf kadar kaybeden taraf da sonuçları olgunlukla karşılar. Umarız sandıktan çıkan halkın iradesine herkes saygı duyar. Ve umarız kim kazanırsa kazansın kazanan Türkiye olur.
