ÇEVRİMİÇİ ZORBALIK

Gelişen teknoloji ve internet bağımlılığının bir sonucu olan ve birçok gence ve insana hayatı zehir eden çevrimiçi zorbalık, şimdilerde birçok kurum, sosyolog ve psikologların da bir numaralı gündemini oluşturuyor.

Zorbalığın dijital platform ve araçlar üzerinden gerçekleştirilen bir alt türü olan çevrimiçi zorbalık, ebeveynler ve eğitimciler için fark etmesi ve müdahale etmesi güç bir şiddet tipi olarak değerlendiriliyor.

Mobil telefonlar, tabletler ve oyun platformları üzerinden erişim sağlanabilen her türlü sosyal medya ve anlık mesajlaşma uygulaması aracılığıyla yapılan çevrimiçi zorbalığı,  hızla geniş bir izleyici kitlesine ulaşabilmesi ve çevrimiçi ortamda çok uzun süreler erişilebilir izler bırakması sebebiyle insanları hayatları boyunca mağdur edebiliyor.

Çocukların, gençlerin ve hatta zaman zaman yetişkin insanların;  dışlanma, ifşa edilme gibi korkular ya da zorbalığın ve şiddetin sanki hayatın akışı içerisinde normal ve alışılagelmiş yerleşik kabuller sebebiyle zorbalık ve dayatma olarak görmemesi ve çözüm aramada güçlük çektiği “çevrimiçi zorbalık”, şiddetin her türü gibi uzun zamana yayılan, yıkıcı etkilere sebep olabiliyor.

Akıllı cihazlar aracılığıyla çocukların ve gençlerin zaman ve mekân sınırı olmaksızın maruz kalabildikleri bu zorbalık tipi ile mücadelede çocuğun denetimsiz ve yalnız bırakılmaması önem taşıyor.

Çocuğun, arkadaşlık, eğlence, sosyalleşme, nezaket, merhamet ve güvenlik gibi konularda temel farkındalığa sahip olması, zorbalığın her türü gibi çevrimiçi zorbalık konusunda da koruyucu bir işleve sahip olduğundan, bu farkındalığın öncelikli olarak sağlanması gibi önerilerin sunulduğu çevrimiçi zorbalık konusunda ilgili tüm kurumların, özellikle Milli Eğitim RAM, okul rehber öğretmenleri, Belediyelerin ilgili birimleri ile STK’ların bir plan dâhilinde konu ile ilgili çalışmalar yapmaları gerekiyor.