Bilsen sevgilim
Nasıl özledim seni
Sen avuç yudumlarken Nisan yağmurunu
Ben ayağımda çarık
Çamurlu yollardan
Okula ulaşmaya çalışırdım
Henüz
Ne dolmuş
Ne otobüs
Ne de bir başka araba yoktu o günlerde
Okul servisi diye de bir şey yoktu
Sabah gider
Akşam dönerdik
Petrol lambası ışığında derslere çalışırdık
Bir ders kitabı
Bir defter
Bir resim defteri
Bir de kalemler bulunurdu çantamızda
Bezden çantalar
Boynumuza asar
Öyle okula giderdik
Ne dergiyi bilirdik
Ne de yardımcı ders kitaplarını
Öyle üstümüzde palto
Pardösü
Ayağımızda kundura falan da yoktu
Ama gene de mutlu
Gene de umutluyduk
