Zulmün bitap eyledi, efganıma sebepsin,
Kaldım dert girdabında, efkârıma sebepsin.
Unutturdun handanı, her dem matemlerdeyim,
Zelil hale düşürdün, feryâdıma sebepsin.
Gülmeye nedenim yok, tebessüme hasretim,
Etrafıma hüznümü, efşânıma sebepsin.
Kurudu gönlümdeki, yeşeren lâlezârım,
Umudum yaprak döktü, hazânıma sebepsin.
Ahmet der ki sevgime, dertleri katık ettim,
Şifâ bulunamayan, bimarıma sebepsin.
Ahmet VURAL
Bitap: Halsiz,takatsiz hale düşmek
Efgan: Figan,
Zelil: Aşağılanan,aşağı görülen
Girdap: Bulgaç,tehlikeli yer durum.
Efşan: saçan,dağıtan
Handan: Gülen,neşeli
Efkâr: Kaygı,üzüntü,sıkıntı.
Bimar: Hasta,alil
