Biz Fakirleştik ve Zorlaştı Dünya
İki yıl içinde geçirdiğimiz seçimler, yaşadığımız depremler, Filistin meselesi ve daha çok sayıda olumsuzluğu yaşamamıza rağmen hala ve en başat gündemimiz hayat pahalılığı.
Et ve ekmek başta olmak üzere temel ihtiyaç madde fiyatlarının peşinden koşamıyoruz bile. Lokantaya gitmek lüks olmakla kalmadı, malzemelere gelen zamlardan dolayı zaruri fiyat artışı yapan lokantacıları günah keçisi ilan edip boykota kadar vardırdık bu işi.
Oysa her esnaf çok satış yapıp kar etmek ister. Olmayan satışların sebebi yüksek fiyatlar ise bunda esnafın suçu yüzde bir dile değil.
Tüm hammadde ve üretim zincirindeki kalemlere ve özellikle akaryakıta gelen zam, tüm hayatı kapsıyor ve son halka olarak biz tüketicilere yansıyor.
Bizler de her yerde karşılaştığımız fiyatları görüp hayatın çok pahalı ve bazı tüketim malzemelerini artık lüks görüyoruz. Oysa ortada bir başka gerçek daha var ki o da hayatın pahalı olması değil bizim fakirleşmemiz.
Sorun fiyatların uçması değil aslında. Sorun bizim fakirleşmemiz. Hani Yeni Türkü’nün “biz büyüdük ve kirlendi dünya” diye bir şarkısı vardı ya b unu Yeni Türkiye’ye uyarlayıp “biz fakirleştik ve zorlaştı dünya” diye değiştirerek söylesek çok da yanlış olmaz sanki günümüzde.
