YEREL EĞİTİM ŞURASI
İlimizde 3 yıldan beri güzel bir faaliyet yapılmaya çalışılıyor. Her ne kadar isminde bir ötekileştirme hissedilse de Elazığ Şuurlu Öğretmenler Derneği tarafından Belediye Kültür Merkezi’nde geçtiğimiz cumartesi günü 5 oturum halinde “Yerel Eğitim Şurası” düzenledi.
Şurada sıklıkla gündeme gelen ve yaz-boz tahtası haline getirilen eğitim ve eğitim çalışanlarının sorunları masaya yatırıldı.
Belki uzun soluklu ve samimi bir hazırlık dönemi geçirilmişti, belki programın her bir detayı düşünülmüştü ama çalıştay ne yazık ki beklenen ilgiyi görmedi. Televizyon haberlerinden izlediğimiz kadarıyla konuşmacı sayısı kadar bile izleyici yoktu salonda. Kürsüye çıkan organizatörlerin yüz şeklinden ve ses tonundan da açıkça anlaşılıyordu ki bu konuda büyük bir hayal kırıklığı yaşanmıştı.
Sözü burada bırakıp madalyonun diğer tarafına bakmak lazım gelir diye düşündük. Herkesi geçtik, eğitimcilerin sorunlarının tartışıldığı bir çalıştaya öğretmenler neden katılmamıştı. Hani 3-4 kişi bir araya gelseler eğitim sisteminin açmazları, öğrencilerin nasıl elden gittiği ve öğretmenlerin ise ne kadar yetersiz kaldığı konusunda onlarca görüş ve çözüm teorileri ortaya atan muallimler neden yoktu yerel eğitim şurasında?
Bırakın diğer öğretmenleri, Şuurlu Öğretmenler Derneği’nin dahi üyeleri neden salonda yoktu? Paydaş kurumlardan da hiç kimse yoktu salonda?
Şuurlu öğretmenler Derneği’nin gelmedikleri için üyelerine ve eğitim camiasına kızmaları yerine önce kendilerinin şapkayı önlerine koymalarında fayda var diye düşünüyoruz. Bu yıl üçüncüsü yapılan ve konuşmacı listesinde çok değerli akademisyen ve eğitim uzmanlarının yer aldığı bu etkinliğin ilgi toplamaması ve sıfır etki değeri oluşturmasında farklı bir etken olmalı.
Özenilerek ve her türlü tanıtım ve duyuruları yapılarak gerçekleştirilen bir etkinlik karşılık bulmuyorsa eğer, buradaki sorunun sebebi belki de bizzat düzenleyicilerdir. Olaya bir de buradan bakmak lazım.
