Cennet yurdumuzun akciğerleri olarak tanımladığımız ormanlarımızda kaç günden beri süren yangınların üzüntüsünü yaşamaktayız.
Devletimizin tüm birimleri, görevli kardeşlerimiz canhıraş bir şekilde, canlarını dişlerine takarak yangınlarla mücadele vermektedir.
Biz de bulunduğumuz yerde dualarımızla, elimizden ne gelirse esirgemeden bekliyoruz, tez zamanda inşallah bu üzücü afetler son bulur.
Böyle günlerde topyekun hareket ederek, olası tüm felaketleri el ve gönül birliği ile atlatmak başlıca gayretimiz olmalıdır.
İşte bu üzüntülü halimizle yazmış olduğumuz şiiri siz sevgili okurlarımla paylaşmak istedim.
Geçmiş olsun, Rabbim yar ve yardımcımız olsun.
,hiç bu kadar özlememiştim yağmurları
insan önce ciğerinden tutuşur
hele ki vatan yanınca
hiç bu kadar özlememiştim yağmurları
bir anne endişesi içimde
kuş yuvası gibi cıvıldıyor kalbim
neyse ki
sevgi ve umut ne yanar
ne de kül olur
ip attım bulutlara
gel yere çekelim yağmurları
karınca misali ağzım dolu dolu
itfaiye gibi bağırıyorum
denizler de yanacak değil ya
umutlarla yeşerelim hep birlikt
,hiç bu kadar özlememiştim yağmurları ..
