H. Burak Boyraz

Ceza muhakemesi hukukunda istinaf kanun yolu

H. Burak Boyraz

Ceza muhakemesi hukukunda adil yargılanma hakkı, hem maddi gerçeğin ortaya çıkarılması  hem de usule uygun bir yargılamanın gerçekleştirilmesini hedefler. Bu bağlamda, ilk derece  mahkemesi kararlarına karşı başvurulabilecek kanun yolları, bireylerin adalet arayışlarında  önemli bir güvence işlevi görmektedir. İstinaf, Türk Ceza Muhakemesi Hukuku’na 2004 yılında  yürürlüğe giren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile dâhil edilmiş ve 20 Temmuz 2016  tarihi itibarıyla fiilen uygulanmaya başlanmıştır.  

İstinaf kanun yolu, ilk derece mahkemelerince verilen bazı hükümlerin hem hukuka uygunluk hem de maddi yönden denetlenmesini sağlayan olağan kanun yoludur. Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 272 ila 285. maddeleri arasında düzenlenmiştir. Bu yönüyle temyizden ayrılır;  çünkü temyiz yalnızca hukuki denetim sağlarken, istinaf hem hukuki hem de maddi denetim  yapar.  İstinafın amacı; hatalı kararların düzeltilmesi, yargılamada yapılan usul hatalarının giderilmesi 
ve hak kayıplarının önüne geçilmesidir. Böylece daha hızlı ve etkin bir yargı sistemi oluşturulması hedeflenmiştir. 

İstinafa Başvuru ve Süreci 

İstinaf başvurusu, hükmü veren ilk derece ceza mahkemesince verilen kararın taraflardan biri  tarafından üst mahkemeye götürülmesiyle başlar. CMK m.273’e göre, hükmün tefhimi veya  tebliğinden itibaren yedi günlük süre içinde istinaf yoluna başvurulmalıdır. Bu başvuru, kararı  veren mahkemeye verilecek bir dilekçe ile yapılır. Başvuru üzerine dosya, ilgili bölge adliye mahkemesi ceza dairesi tarafından incelenir.  İnceleme, öncelikle dosya üzerinden yapılır; ancak gerekli görülürse duruşma açılabilir (CMK  m.280). İstinaf mercii, hükmü kaldırarak yeniden karar verebilir, kararı düzelterek  onaylayabilir veya başvuruyu reddedebilir.  İstinaf ve temyiz, her ne kadar benzer işlevler taşıyor gibi görünse de aralarında önemli farklar vardır. En temel fark, istinafın hem maddi hem de hukuki denetim sağlaması, temyizin ise  yalnızca hukuki denetimle sınırlı olmasıdır. Ayrıca istinaf mercileri, gerektiğinde yeniden delil  toplayabilir, tanıkları dinleyebilir ve yeni bir karar verebilirken; temyiz mercisi, sadece kararın hukuka uygunluğunu denetler. Buna ek olarak, temyiz yolu yalnızca Yargıtay nezdinde kullanılabilirken; istinaf başvuruları  Bölge Adliye Mahkemeleri nezdinde incelenir. Bu yönüyle istinaf, daha pratik ve hızlı bir denetim mekanizması sunar. Ceza muhakemesi hukukunda istinaf kanun yolu, ilk derece mahkemesi kararlarının 
denetlenmesi ve hukuki güvenliğin sağlanması açısından hayati öneme sahiptir. Hem maddi  hem de hukuki denetim sağlayarak, yargılamada ortaya çıkabilecek hata ve eksikliklerin  giderilmesine katkı sunar.  
 

Yazarın Diğer Yazıları