ÇOCUK
Çocuğa ecdat, “adam ufağı” der
“Olacak- kader” neslim, geleceğim
Bizler çocuğa, “gönül şafağı” der
Aydınlık olsun, neslim, geleceğim der
Çocuk hayat, umut, neşe, gül endam
Seninle sürecek ömür, serencam
ÇOCUK
Çocuk bakışların ömrü süzüyor
Yürek atışların vatan yazıyor
Ananın ak sütünde rahmet aşkı,
Gönül bahçelerinde geziyor
ÇOCUKLAR AĞLARSA
Çocuklar ağlarsa bulutlar ağlar
Enkaz altında kalan nice çağlar
Söyle maziye, bağımı kim bağlar
Bir kördüğüm ki, yüreğim dağlar
Çağlar, çağalar geleceğim ağlar
ÇOCUKLAR AĞLARMIŞ
Çocuklar ağlarmış, hasret çığlığı
Ne top, ne oyuncak; sevgi açlığı
Anne kadar, baba kadar kolları;
Sarmaz şefkatin verdiği hisliyi…
ÇOCUKLAR AĞLARMIŞ
Çocuklar belki halimize ağlarmış!
Acıları, gözyaşıyla dağlarmış
Çocuk çığlığında dualar saklı
Kalbi sükûnla Rabbe el bağlarmış
Çocuk nefesinde cennet kokusu
Şehit çocuklarda reyhan kokusu
Ey sabi! Ey merhamet! İmtihanım,
Sen de ruhuma siner; sulh kokusu
Senin karşında melekler el bağlarmış!
ÇOCUK VE ANNE
Düşer annesi çocuğunun peşinde
Çocukla, çocuk olunurmuş meğer!
Annenin derdi, çocuğun aşında
Çocukla her gün, ‘dünya doğar’ meğer
İhtiyarla çocuk birbirine dost
Her haneye değer katarmış meğer!
ÇOCUK SENİNLE
Çocuk seninle, geçmişime döndüm!
En saf duygularla içime döndüm
Merhamet kokan uhrevi sesinde
Mevlana gibi nakışıma döndüm!
Çocuk seninle nakışıma döndüm
ÇOCUK NE BİLİR?
Çocuk; anne-baba eline
Ne aldın diye hükmeder diline
Yürek yangını, “YOK” diyen yüzlerde!
Masum ne bilir, gam düşer beline
Çocuk gönlüne girmeyi dilerim
Tebessümle gözyaşını silerim
ÇOCUK
Çocuk, hayat seninle nasıl geçecek?
Ot rüzgâra esir, estiği yönde eğilir
Sende şuur, fırtına seninle esecek
Çocuk yangına vesile, kıvılcım sevilir
ÇOCUKLAR GİBİ
Bizde şendik çocuklar gibi habersiz
Dünyanın binbir türlü mihnetinden
Ne gam bilir, ne kederden habersiz
Fark etmezdik dünyayı cennetinden
ÇOCUK…
Çocuk, masum yüreği sevgi ister
O sevgide, geleceğimiz kokar
Gözyaşım, sevgiyi hasrete döker
Hasretim, bahar muştusu kadar sıcak…
Çocuk, ılık rüzgârlar ister doyasıya
Bahar sevincinde masmavi sular!
ÇOCUKTUM
Çocuktum, ninem ninniler söylerdi
Masallar kahramanı ben olurdum
Kır atıma biner dağlar aşardım
İhtiyar konaklar, o ne köylerdi
Düğünler, dernekler, halaylar, törem
Bir coşku nehri kabından taşardım
