Viranedir gülistanı yitirmiş aşiyânını,
Şimdi çırpınır o bülbül elde kalan har içinde,
Yoktur kanamayan yeri berelendi her bir yanı,
Kaldı çaresiz bir halde külliyen melâl içinde.
Eskiden güle aşikâr ederdi aşk ilânını,
Artık öten dili susmuş boynu bükük yas içinde,
Son olarak görebilse bir kez daha sevdasını,
Sunardı son nefesini altından bir tas içinde.
