Kapıldı gitti gönlüm yâr diye bi-vefâya,
Meğer talip olmuşum nâr içinde yanmaya,
Sevgiyi yaşamadım bihakkın doya doya,
Sevmek bir cürüm ise mücrim olan benmişim.
Günlük bir heves sandın bilemedin sevdayı,
Oysa bana sevdiren aşkın idi dünyayı,
Aşkta sebat etmedin tercih ettin vedâyı,
Sevmek bir cürüm ise mücrim olan benmişim.
Gittiğin günden beri ruhum bitâp biçimde,
Mutluluğu tatmadım ukte kaldı içimde,
Gündüzüm de gecem de geçer zulmet içinde,
Sevmek bir cürüm ise mücrim olan benmişim.
