Öncelikle Kırşehir deplasmanından 3 puanla dönen takımımızı kutlayalım. Kırşehir Belediyespor’un uzun süredir yenilmeme serisine son verdi Elazığspor. Şu zorlu günlerde içeride ve dışarıda alınacak her puan çok ama çok önemli ve değerli.
Grubun favori takımlarından birine karşı üstelik deplasmanda alınan galibiyet, sonraki haftalar için bir özgüven motivasyonu sağlayabilir. Galibiyette emeği geçen herkesi kutlayalım.
Ancak Elazığspor’un içinde bulunduğu şu süreçte galibiyete sevinmek kadar, gelecek günlerin ne getireceğine dair sıkıntılı bekleyişin getirdiği stres de var.
Nitekim Kulüp Başkanı Selçuk Öztürk’ün hafta içi yaptığı açıklamalar ve kulübün aldığı 3 puan silme cezası, zaten morali bozuk olan camiayı iyice tedirgin edip, kara kara düşünmeye sevk etti desek yeridir..
Kulüp Başkanı, kulüp lisansı almak için çok uğraştıklarını, ama 12 dosyada çıkan sorunlar nedeniyle kulübe 3 puan silme cezasını önleyemediklerini belirtiyor.
Dahası var. Eğer gerekli ödemeler yapılmazsa kulübün transfer yasaklarıyla baş başa kalacağını belirtiyor.
23 Eylül’e kadar Jeffrey Sarpong’a, 5 Ekim’e kadar Hamidou Traore’ye, 12 Ekim’e kadar da Prince Segbefia’ya ödemeler yapılmak zorunda. Bunun da yaklaşık maliyeti 500 bin Euro. Türk Lirası karşılığı olarak en az 3 milyon TL.
Tabi bütün bunlar öncelikli ödemeler. Geride çözülmesi gereken başka dosyalar, yapılması gereken başka ödemeler var. Allah, Elazığspor Kulübü’nün yardımcısı olsun!
Kulüp Başkanı Selçuk Öztürk, Bu dosyaların 6 tanesinin kendisinin geçmişte görev yaptığı döneme ait transferi gerçekleşen futbolcu ailesine ait olduğunu söylüyor. Bununla da kalmıyor, 2016’da kendisinden sonra göreve gelen yönetimin taahhüt ettiği ödemeleri yapmaması nedeniyle başka sorunların ortaya çıktığını beyan ediyor. Ayıkla pirincin taşını!
Bu transfer problemleri ortadayken ve dağ gibi sorunlar kapıda dururken, geçen sezon ligde kalmak adına transfer döneminin bitmesine saatler kala yapılan transferler geliyor insanın aklına.
1 saate 23 transferle neredeyse dünya rekoru kıran bir kulüp, bu futbolculardan hemen hiç verim alamazken, eldeki kadroyu daha düşük maliyetle elde tutabilir ve büyük olasılıkla kümede kalabilirdi. Olmadı.
Bu nasıl bir futbol aklı ve stratejisi herkes gibi benim de aklım ve mantığım almıyor.
ŞAHİN ŞERİFOĞULLARI VE 23 BİN FORMA
Bir önceki yazımda da belirttim, eğer Elazığspor kurtarılacak ve yeniden Türk futbol dünyasında varlığını sürdürecekse bunu tüm şehrin kenetlenmesi ve kurumsal destek ile yapacak. Diyebilirsiniz ki, bugüne kadar kurumsal destek verildi de ne oldu, haklısınız. Fakat başka çare de yok.
Bu anlamda Belediye Başkanı Sayın Şerifoğulları’nın 23 Bin Forma Kampanyası hayati önem taşıyor ve belki de kurtuluş adına tek şansımız.
Yeniden kenetlenmek adına, yeniden bir ruh yakalamak adına bu kampanyanın profesyonel yaklaşımla sürdürülmesi şart. Medya desteği olmazsa olmaz. Hele ulusal medyadaki tanınmış Elazığlı isimlerin devreye sokulmasıyla sürdürülebilirse belki 23 bin formanın da ötesinde bir sayıya ulaşılabilir.
Bu kampanyanın başarılı olması için tüm kalbimle duacı olacağım ve elden geldiğince destek olacağım. Bunu başaramazsak ne kulübün geçmiş hatıraları kalacak ortada ne de geleceği.
Günübirlik saha sonuçları önemli, ama Elazığspor gündelik sevinçlerle de palyatif çözümlerle de ayağa kalkacak noktada değil. 1 saatte 23 transfer yapmak da önemli değil. Önemli olan bir kulüp 52 yılda nasıl 67 sorunlu dosyayla başbaşa bırakıldı, bunun sebep-sonuç ilişkisini kurabilmek.
Ortak akılla ve güçlü bir iradeyle işe koyulmak ve tüm şehrin bu kampanyayı desteklemesi lazım. Bu belki de son şansımız.
Bir sonraki yazımda buluşuncaya kadar sevgiyle ve huzurla kalın.
