Kızmak ve küsmek bize zarar
Günlük yaşantımızda, iş ve duygusal ilişkilerde zaman zaman karşıdakine kızar, küser hatta o kurum ve muhiti terk-i diyar etmek gibi sonuçları itibarıyla bize ve akla zarar tepkiler vermeyi düşünmüşüzdür.
Bize yapılan bir yanlışı ya da bir haksızlığın peşine düşüp buna tepki olarak kendi kendimize senaryolar üretir, radikal eylem planları hazırlar ve yürürlüğe koymak adına didinip dururuz.
Oysa o kişi ya da olaylara takılıp kalmakla kendimizi yorduğumuz, enerjimizi tükettiğimiz ve günün sonunda ruhumuzun incinmesiyle baş başa kaldığımız gerçeğiyle yüzleşir. Kızdığınız kişi, rutinine devam ederken ve belki de az biraz mutluyken, siz kendi kendinizi mutsuz etmeye devam edersiniz.
Bu hal üzere çevrenizdeki dostlarınızı da incitmeye başlarsınız. Sinir hastası olmaya başlar, aşırı öfke ve üzüntüye kapılıp sonunda kalp hastalığı, bel fıtığı, ülser ve kanseri tetiklersiniz.
Sizin bu durumunuz, takıntı yaptığınız kişiye asla zarar vermez, siz sadece kendinize ve yakın çevrenize zarar verirsiniz. Ve bu durum aylar belki yıllar sürebilir. Ve yine bu durum karşınızdakinden çok sizi yıpratır ve zarar verir.
Aslolan siz ve sizin mutluluğunuzdur. Sizi mutsuz eden olay ve kişilere takılmadan, hatta onların sizler üzerindeki manipülasyonlarına aldırış etmeden işinizi en iyi ve doğru yapmanın gayretinde olun ve başarılarınızla gurur duyun. Tercih sizin diyor uzmanlar.
Ya kendi kendinize zarar vererek takıntı yapmaya devam edin ya da her şeyi zamana bırakın ve mutluluk nedir görün...
