NAMUS FUKARALARI

Söyleyecek söz bulmanın çok çok zor olduğu bir durum bu. Hayvan desen Allah yaratmış hayvanı. Diyemeyiz ki hayvan bunlar. Fakat bu namus fukaralarını da güzel rabbimiz yarattı elbet. Düşünüyorum ne bu hale getirmiş olabilir bu yaratıkları diye, inan cevap bulamıyorum değil cevabının olabilme ihtimalinin olup olmadığını düşünüyorum sadece şimdi.

 

 

 

Karıları kızları yok mu bunların diyeceğim vazgeçiyorum çünkü anneleri var elbet. O halde? Nasıl olabilir bu durum nasıl? Anlam vermek imknsızlaşıyor. Yazdığımız cümleler de öyle.

Çocukluğunda kime neler yaptılar, gençliğinde yine öyle ve şimdi? Son yıllarda nasıl şeyler izliyor neler duyuyoruz böyle? Parçalanıp çöpe atılan kız, bıçaklanıp yakılıp dere kenarına atılan kız… içeri kızı girdiğinde ayağa kalkan bir ümmetin çocukları değil mi bunlar?

Sorduğum sözde soruların cevabını bilmiyorum öğrenmek için de sormuyorum açıkçası. Sadece bir kız evlat annesi olarak o anne ve babaların acısını düşünmeye çalışıyor ve gitgide kahroluyorum. Bunun cezası ne olmalıdır? Aynısı değil mi? Değil değil. Hem evet cevabı vermek istiyor hem de bunun yanlış olduğunun farkına varıyorum yazarken. Dinimiz imanımız saygımız ve de en önemlisi güvenimiz hangi kuytu köşede katledildi, hangi arsada parçalanıp doğrandı ve ne zaman buhar olup uçtu. Bize ne oldu Allah aşkına? İnsanlığa yakıştıramadığımız bu durum Müslüman bir ülkede mi oldu? Bir şeyler olur ülkede, kötüye gider bir şeyler çare ararız, şunu geliştirmeli bunu düzeltmeliyiz deriz. Ama öyle şeyler yapıyor ki caniler, sınıfa girdiğimizde bizler matematiği, fiziği, felsefeyi değil başka şeyleri anlatmalı, anlatana anlatabilene kadar da devam etmeli savaşmalı diyorum. Ne boş geliveriyor dünya çabamız. Bu, vahşet için öldürdükleri yavrularımız gece olur evlerine gelemezler ve bir sancı başlar o yuvadan sonra mahdigereye sonra şehre ve de ülkeye yayılan. Bu sancı öyle bir sancıdır ki yayıldıkça koyulaşan. Dualarımız evlatlarımızı iyi yetiştirebilme isteği ile bitirilse. İçimizde varsa canavarlar yumuşasa. Tüm kötülüğüne rağmen vazgeçirecek ufacık ufacık bir ışıltı olsa. Ne denir bu kızlarımızın ana babalarına? Çok sor anlatabilmek lakin ne ise bu insanları bu hale getiren bulunup çıkarılmalıdır ortaya ki vahşetler silinsin tarihimizden. Hatırlayınca bile ürperen, duyunca bile kaçan bizler korku içerisinde, bir sonraki dehşetin nerede ve nasıl olacağı korkusu içerisindeyiz. Bu çirkin insanlar asla savunulmamalıdır da. Çünkü bu gerçekleşirse o meslekler çürür ve saygı kaybeder. Aksine bugün olduğu gibi lanetlenmelidir bu meslekler tarafından.

 

Böylelerini alıp meydanda asacaksın, asacaksın ki ibret olsun. Çünkü bu yaşanan katliamı gerçekleştiren kişinin nefes almaya gülmeye yaşamına devam etmeye hakkı yoktur bence. Masum bir kızımıza reva gördüğü bu eylem ile hapisteki insanlarla yaşamaya  da hakkı yoktur. Ya da hücrede gri soğuk duvarlara yıllarca bakmaya da hakkı yoktur. Böyle namus fukaralarının  bu geçici dünyada bir saniye bile duruyor olmaları beni korkutuyor. Çünkü bunlar fırsatını bulduklarında neler yapabilir başka diye düşünmek istemiyorum. Rabbim acıma duygularımızı  ve insani vasıflarımızı artırabilmeyi bizlere nasip etsin. Yüreğimizde sıkıntı var, dilimizde çözümsüz sorular. Ne yapmalı?

 

 

Kızlarımızı uyarılar ile büyütürken, oğullarımızı daha bir telkinler ile büyütmeli onlara insani her duyguyu vermeye çalışmalıyız. Bir kuşa acımayı bir çiçeğe basmamayı öğretmeli, bu durumları acite ederek onları duygu dünyası ile tanıştırmalıyız. Tanıştırıp haşir neşir edersek belki birazcık başarılı oluruz. Karnını doyur elbet, giydir ve okut da. Ama önce insan olmayı, neden yaratıldığımızı anlat. Anlat ki önce yaradan için yapmasın. Sonrası zaten kendini bulur. Rabbim yarattığı bu güzel dünyada, bizleri daha kötü şeyler ile karşılaştırmasın inşdigerah.

Bu dünyaya kötü şekilde veda eden filizlerin fidanların durumları, gelecekte canileşme ihtimali olanları şimdiden duygulandırsın. Değil teşebbüs etmek düşüncesini bile aklından silebilsin. Sonumuz hayır olsun.