Lanet değil Rahmet okutun

Hakimiyet olarak şehrin yakın ve orta uzaklıktaki tarihine hakim, bu süreçte yapılan doğrulara da yanlışlara da şahit olmuş bir tarafımız var.
Rutin haberlerle yetinmeyen, şehirli ilgili düşünülen projelere dair müspet ve menfi görüşlerimizi ortaya koyarak geçmişte sıkça yaşadığımız yanlışlara bir yenisini daha eklenmemesi adına adeta kendimizi paralıyoruz.

Gündem Öğretmenevi ve Müftülük binası… İlgili kurumların bu konuda bir görüşleri var ama kendileri çok öne çıkmadan bazı mahfil ve mecraları kullanarak kendi görüşlerini dayatma ve il yöneticilerine dikte ettirmeye çalışıyorlar.

Meselenin özü şu: Birileri şehir merkezinde 'emekli kahvesi' misyonunu ifa edecek bir öğretmenevi istiyorlar. Ama bunu da Kız Meslek Lisesi Bahçesine yapılmasını istiyorlar. Ama bu emekli kahvesinin en az 12 yataklı bir otele sahip konaklama, konferans ve sergi salonu, kışlık kapalı mekan olmak üzere şehrin merkezinde kalan son yeşil ve nefes alan noktasına beton yığını bir ucube dikmek istiyorlar.

Diğer bir grup ise Elazığ Belediyesinin yanındaki batı kısmında bulunan yeşil alana müftülük sitesi ve bir cami yapmak istiyorlar.
Neymiş bu alanda mülkiyeti kendilerine ait 2500 metrekare tapulu alanları varmış.

Ve ilginçtir ne Milli Eğitim ne de müftülük yetkililerinden bu konularda bir tek kelime sadır olmazken, yapılacak bu binalarda şahsi konfor alanının yükseltmek isteyen azınlık bir grup, ısrarla bunu yazıp çiziyor buna karşı gelen bizlerle ilgili de olmadık ithamlarla bulunuyorlar.
Allahtan ki bu şehrin gelecek on yıllarının da düşünerek bakan, geçmişte yapılan yanlışlardan kendine pay çıkartan ferasetli, dirayetli ve vizyoner bir yönetici var.

Bakanlık bakanlık gezerek, 'şehrimize bir metrekare yeşil alan ve park nasıl kazandırırım?' diye canhıraş mücadele eden ve bunun yansıması olarak Karayolları 8. Bölge Müdürlüğü yerleşkesini halka açık park olarak düzenlenmesi amacıyla belediyeye tahsis ettiren, İstasyon Caddesi'nde yine Karayolları Bölge Müdürlüğüne ait lojmanların bulunduğu alanı alarak Akpınar Mahallesine ve şehrimize çok nezih bir park ve yaşam alanı kazandıran, son olarak mevcut Orduevinin başka bir yere taşınmasının ardından bu bölgenin çehresini ve vizyonunu değiştiren bir Millet Bahçesi yapılması konusundaki başarılarıyla takdir ettiğimiz Şahin Şerifoğulları bu konuda yalnız değil.

Başkan Şerifoğulları, Şubat ayı meclis toplantısında gerekçeleri ile birlikte neden bu alanlara öğretmenevi ve müftülük binası yapılmayacağını çok güzel izah etti. Televizyonlardan ve haber sitelerinden bu gerekçeleri izleyen ve okuyan Elazığ halkı da bu gerekçeleri oldukça yerinde ve haklı buldu.

Her ne kadar il yöneticileri, ilgili kurumlar ve siyasilerimiz sessiz kalsa da sessiz çoğunluk Kız Meslek Lisesi yerinde öğretmenevi, Belediye yanında da müftülük sitesi yapılmasını istemiyor.

Öğretmenlerin sadece yüzde 5-6'sının ve genellikle de hep aynı isimlerin istifade edip zaman öldürdükleri bir öğretmenevinin şehrin tek açık alanına yapılması kadar, müftülük binasının da yeşil alan üzerinde kondurulmasına vicdanlar ve şehrin gelişim hikyesi razı değil.

Bugün bu saçma teklifleri yapanlar da bunlara sessiz kalanları da tarih yazıyor. Bugün Emniyet Müdürlüğü, Valilik Binası, Defterdarlık, daha ikinci yılda yetersiz kalan Adliye binasının yeri ve konumlanması nasıl eleştiriliyor ve buna sebep olan ve bunda onayı olmasa bile yapılmasına susarak cevaz verenleri bu şehir unutmaz ve hatta ardından rahmet(?) okur.

Yarınlarda lanetle değil de hayırla yad edilmek isteniyorsa, üç-beş sesi gür çıkanlara değil, sessiz yığınların ve kolektif aklın ürünü sese kulak vermek gerekir.

Bugünlerde olayı çok ciddiye almadıklarından dolayı kamuoyunda bir sessizlik varsa bu birilerinin bu olaylara aklıselim yaklaşmaları ve yanlışın düzeltileceğine dair umuttur.

Bu umutların tükenip şehrin en güzel alanlarının üzerinde kara bulutların dolaşmasına sebep olacak ilk hamlede halkın tepkisi de öfkesi de büyük olur ve bugün bu projelere susarak tepkisiz kalıp maslahatçılık yapanlara kırmızı kartı gösterir.