Her can da ruhundan alır nasibi
Sonra da yerleşir karanlıklara
Bir damladan hakkı bulan kul gibi
Hasreti gözünün yaşında ara
Yaşlandın saçında aklar belirdi
Yüzlerde gözyaşı derin çizgiler
Ateşin gönlüme derinden girdi
Ruhla geldi aynı beden gittiler
Son bir çırpınışla en son yerine
Bir kaşa bir göze gitti bu ömrüm
Dünyaya sen de göz yumarsan yine
Bir avuç toprakta seni görürüm
Tahta işitmemiş çivi eğilmiş
Tahta ne anlamış çivi ne bilmiş
Fani dünya demem ben faniymişim
Anladım hiçbir şey benim değilmiş
