Bed­ret­tin Ke­leş­te­mur

İftar Vakti

Bed­ret­tin Ke­leş­te­mur

  (Akrostiş Şiir)
İftar, Rabbimin ikramıdır, o vakit!
Fermanıdır, ruhumdaki akit
Tertibindeyiz zamanın, nihayet!
Alameti ruhumda ayet, ayet…
Rızasında, iftar suyu şifadır!
Vaktin huzuru, bizlere vefadır
Akşam, mavi bir sonsuzluğa yürür
Tevazu, masum kanadını vurur
İçimde manevi uhrevi sükût

KANDİL GECESİ
Kandil, Rabbimden rahmettir bu gece
Âminler, dualar hazine bize
Nur yağacak semadan fecre kadar
Dilek kapısı açılır bu gece
İlahi, son nefesimize kadar
Lebbeyk sedasında hasene bize
Bin aydan hayırlı, bir asra bedel
Bir ömre has, sekine verir bize

ORUÇ
Nefsimle sabır güreşinde
Açlığım, gönül gözlerimi açtı
Oruç, nefsimle tahammül yarışında
Açlığım, nimet sofralarını açtı
Oruç, sosyal adalet barışında
Açlığım, huzur kapılarını açtı
Oruç, amelî salih yarısında
Açlığım, infak defterlerini açtı
Doyumsuz hislerle borçlar ödedim
Oruçla arındım sükûta döndüm

TEVAZU
Tevazu kanat çırpar Kaf Dağı’na
Oradan Ashab-ı Kehf Konağına
Bülbülün nidası, ahu zardadır
İnleyen nağmeyle döner bağına
Fethi müminin nazarı surdadır
Surlarda gedik açacak çağına,
Söyle ey yâr gelmedi mi çağına?

RAMAZAN AYINA
  (Akrostiş Şiir)
Rahmet, mağfiret ve kurtuluşa
Âminlerle arınır bütün âlem
Merhamet ayında kalpler buluşa
Aşkla gönüllerde dolanır kâlem
Zikir halkaları arzda doluşa
Allah-u Ekber, hâk yoluna selâm
Nedim ol canlar, vahdette buluşa

SEHER VAKTİ
Seher vakti, sükûtun çağlayanı
Gözyaşları dökerek ağlayanı
Dualarda titreyen yakarışı
Bedri, sabırla yıkanan zamanı
Hislendikçe bir, dokunduğun anı
Mavi bir sonsuzluk bizleri bekler

BİR RAHMET
İncecikten bir yağmur, gün üstüne
Bahar kokuyor, toprak gül üstüne
Gökyüzünde çelengi, ışık raksı!
Gönülden gelen sevda, göz üstüne
En güzel beste, ruhumdaki saksı

BAHARI SOLUKLA
Baharı solukla, bir derin nefes
Gök mavisi, sonsuzluğa tebessüm
Vadiler, ılgıt ılgıt serin nefes
Göğsüme çarpar, coşkulu tebessüm

Baharı solukla, bir engin ufuk
Gözlerim dalar gider hülyalara
Günü ışıl ışıl müjdeler şafak
Kâinatta pırıl pırıl tebessüm

UFKUM YARINIM
Dün mazi, bütün köklerimiz orda
Köklerimiz üstünde hali yaşar
Ati, ufkum, yarınım; işte orda
İdealim, nice ufuklar aşar
Maziyi, atiye bağlayan köprü
Alperen ruhudur, vaktin ümidi!
Ümitler yeşerir, bahar muştusu

EKMEĞİNİ BÖLÜŞTUN MÜ?
İftar oldu, ekmeğini bölmüştün mü?
Dinle bir, aç midelerin sesini
Vakit oldu, saflara karıştın mı?
Dinle bir, çığlıkların nefesini
Dinledikçe içindeki inilti,
Alır götürür dünya hevesini

BİR YÜRÜDÜK
Biz vefalı dostlarla bir yürüdük
Ne kırdık, ne kırıldık; gönüllerde
Bir büyük sevda, ülküyle yürüdük
Kahramanlar yaşar şimdi dillerde
Saflarla, omuz omuza yürüdük
Hiç durmadı; yağmur, tipi, sellerde
Asra mührünü vurarak yürüdük

Yazarın Diğer Yazıları