Gökteki yıldızlar, sahabe yolu
Yoldaki ışıklar, Kur’an’dan kelâm
Nur halkası onlar, Resul (sav) Okulu
Dert tebessümde, çileye selâm
Sahabe, asrın nöbetinde; ‘deli’
Asrın yüzü Sahabeye, ‘hayret’
Dün, dünya taşırdı zevkle onları
Bugün dünya, insan sırtına kambur!
Rağbetler mi değişti, arzular mı?
Göz nereye kayar, ışık nereye?
Gönül çeşmeleri ah, o pınarlar!
Sanki önünde her biri taş duvar
ATA OCAĞI
Sevda da, sıla-i rahim yapalım
Gurbete dönmesin ata ocağı!
Toprak tohum ister, canlar muhabbet
Şefkatle dillensin, ata bucağı!
FIRAT VADİSİ
Fırat Vadisi, ‘zehir vadisi’ olmasın
Hoyratlar, ağıtlarla donmasın
Su akar, “o akışta kenetlenir yürekler!”
Yolumun üstünde tek bir ışık sönmesin!
KÖR OLANIN
Milletine gözleri kör olanın
Hem yürekli sözlere kör olanın
“Onların işleri şura iledir!”
Şuraya yolları kör olanın
Devri döner, derdi hüsran iledir!
AYET
“Şüphe yok ki, Allah size emanetleri ehline vermenizi,
Ve insanlar arasında hüküm verdiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder”
(Nisa, 58)
NİMETTENDİR
Hürriyet; toprak kadar, ekmek kadar
Su kadar, hava kadar nimettendir.
Hür doğmak, hür yaşamak, nefes kadar;
Devleti soluklanmak nimettendir
ESKİYE ÖZLEM
Nedendir içimde eskiye özlem,
“Eski günler, eski bayramlar” deriz
Günümüz, ‘bilim çağı’ odur, gözlem
Dünya mı, ‘büyük bir köy oldu’ deriz
Dün, sevgi yüklü gönül bağı vardı!
Sevgiyle yüklü bağlarımız koptu
İki insan arasında dağlar var…
DOĞU TÜRKİSTAN’A
Ellerim, kollarım bağlı değil, ama
Yüreğimin tutsaklığına yanıyorum!
Çaresizliğime ağlıyorum
Doğu Türkistan, ‘mazlum Dünya’m
Daralır, kopar sanki şuramda bir yer
O yerlerde, ‘vicdanım ses ver’ der
Söz bulutlarını, rüzgârlar taşısın
Ok, yayından fırlasın, kıvılcımlarla…
Sükût, ‘duaların zırhını giysin’
Sabır yüklü gemiler, dağlar aşsın!
Nuh tufanına eş, deryalar taşsın
Gül Bahçesi’ne girercesine…
ÂDEM’İN DİLİYLE
Beş duyu, beş vaktin rahmeti üzre
İfadem dökülür, şuurla nesre
Kaderin cilvesi, kalemle yazar
Âdem’in diliyle renk katar asra
SEFERDİR
Her sabah kalkar, sefere çıkarız
Arza dağılır, dört yana akarız
Seferdir, rızık için hayra hizmet!
Âleme hizmet için ter dökeriz
HER DERDİN DEVASI
Her derdin bir devası, şifası var
Her mevsimin bir rengi, sefası var
“Tebdil-i mekân eyle, gez dünyayı…”
Gönlün ibret almaya hevesi var.
VAH HALİNE
Laf götürüp, taşıyan; vah haline
Fal açıp, kapayan, yuh haline
Zan peşinde, insan avına giren;
Fitne, fesat koparan, tuh haline…
AYET
“Ey iman edenler! Sabredin! Saburda (düşmanlarınıza) üstün gelin!
(Her an cihada) hazırlıklı olun ve Allah’dan sakının!
Umulur ki, kurtuluşa erersiniz” (Âl-i İmrân, 200)
AYET
“İçinizde hayra davet eden ve iyiliği emredip kötülükten yasaklayan bir topluluk bulunsun!
İşte onlar gerçekten kurtuluşa erenlerdir” (Âl-i İmrân, 105)
İFTİRA
İftira, kapkara lekenin adı!
Feryadı, içten içe kasırga…
Titrer, yalan çökertir itimadı
İçinin karası, dışına sızmış!
Resmine bak, zulüm eser yüzünde
Alçalır zulüm, kendi çamurunda!
