Şehir kendi akşamındaydı sessiz
Sarardı soldu türkülerimiz bir deprem günü
Batan gün yarın nasıl doğacak belirsiz
Deprem bile görmedi virüsün gördüğünü
Aniden caddelerde görülmemiş sessizlik
Evde hayat var çağırıları kulaklarda
Ufacık bir koli yardımla doyan işsizlik
Artık kuşlar da ötmez oldu okullarda
Zaman bata çıka ilerliyor can sıkıntısı
Bahçelerin sıcak elleri şehirlerde
Ters esiyor rüzgar yasaklar haklı
Baykuşlar ötmesin bütün evlerde
Az hasarlı çok hasarlı ihtiyar evler
Düşmeyesiniz diye kiminize baston verecekler
Türlü yardımlar var türlü yerlerde
Zaman aşımını bekleyecekler
Ne çektiysek övünmekten, övülmekten çektik Maskeler de türlü türlüymüş gördük
Nasıl olsa buralar kafeste keklik
Kimimiz küllah başa kimimiz çorap ördük
