Tuncer SÖNMEZ

GÜN IŞIĞI

Tuncer SÖNMEZ

Dostluk kurmak için geldim yanına

Sıcak bir ilgiyle ordan ayrıldım

Sonra hüzün çöktü duygularıma

Neden bu aksilik anlayamadım

Gönlüm şeffaf açık art niyetim yok

Kimseden en ufak bir beklentim yok

Neden benim huzur saadetim yok

Neden bu soğukluk anlayamadım 

Dost düşkünü hiç çıkarcı değilim

Hoş düşünür öyle konuşur dilim

Hiç kimseden kusur aramaz gönlüm

Neden bu işkence anlayamadım

Dedikodu iftiracıyı sevmem

Kalp kırmayı gönül yıkmayı bilmem

Asalet tahtından aşağı inmem

İnsanca yaşamak benim muradım

Bu dünyada geçiciyiz faniyiz

Sebep ne ki biz bu kadar caniyiz

Yıllar sonra her birimiz haniyiz

Neden bu aymazlık anlayamadım

Kendi fikrin ile insanı tanı

Çok üzdün ihtiyar sevecen canı

Kapıdan dönmesi bir acı anı

Neden saygısızlık anlayamadım

İyi dost bulmak zor bu zamanda

Gönül aydınlığı doğduğu anda

Gün ışığı pencerene vuranda

Yaklaş doğrulara sen adım adım

Yazarın Diğer Yazıları