Ey fay hattı kaç milyon yıl yaştasın
Üstünde sellerin iner derine
Yıkma, can almada sen en baştasın
Sarstın sarstın oturmadın yerine
Bir ömür bir gençlik verdim evime
Bu nasıl zelzele nasıl depremdi
Hasret koydu beni sevdiklerime
Evim eşyam birden üstüme geldi
Bayılmışım can acıma uyandım
Şu beton kayalar canımı yakar
Eşim çocukların derdine yandım
Onlardan ne bir ses ne bir haber var
Enkazın üstünde sesleri duydum
Bir umut güneşi doğdu sanmışım
Çıkardılar beni tedavi oldum
Tüm canlarım ölmüş bir ben kalmışım
Bundan sonra nasıl yaşarım bilmem
Resimler de kaybettiler yerini
Ben bu derdi nasıl aşarım bilmem
Kimlerle anayım yaş günlerini
Bir sessiz çığlıktır yaşanan acı
Bütün umutların bittiği yerdir
Bu derdin de ölüm olur ilacı
Sadık yarim kara toprak o yardır
Ölüm geldi kapımıza dayandı
Harabeye döndü sokaklarımız
Canımız acıdı bağrımız yandı
Yaktı bizi sönen ocaklarımız
Düğün bayram yaptığımız evlerde
Anı hatıralar her candan kalan
Mutlu tatlı yaşadığım gün nerde
Acıdır sızıdır özlemdir yanan
