Anamızdan doğarken borçlu geldik dünyaya
Biz önce yaratana can borcumuz var dedik
Bir can borcumuz için vatan girdi sıraya
Bu tatlı canımızı bizler kurbanlık bildik
Yetmedi devlet borcu bindi omuzumuza
Sömürge devletleri iyi hesap yapmışlar
Borcun türlü türlüsü çıkıyor yolumuza
Ahtapotlar her dalda canımızı sarmışlar
Ana baba kardeşler biri birine borçlu
Komşu hakkı da bizde töresel borç sayılır
Borçlar bir ömür boyu hep inişli yokuşlu
Borç elbisemiz oldu çamaşırda sayılır
Tespih gibi çekeriz bir ömür ay başını
Oda yeterli olmaz mahcubiyet dorukta
Havlu lazım silmeye garibin göz yaşını
İnsan insanlığını kaybeder bu yoklukta
Beden cılız gömlek dar çek çekebildiğin kadar
Ağız var dil ise yok yan ki yandıkça yanasın
Yırtık büyük yama küçük ölç ölçe bildiğin kadar
Marko paşa da mort oldu derdi kime anlatasın
Herkesinde onuru gururu var şüphesiz
Yiyip içip gezecek özgürlüğünüz olmaz
İmrenmek heveslenmek sızlatır sessiz sessiz
Teselli sanki bu söz dünya kimseye kalmaz
Borç yiğidin kamçısı yarış atı mı nedir
Ona garanti bir iş muhtaç etmeyen gelir
Türlü borçtan boğuldu insanlar senelerdir
Çanağı kırık dünya çatlak çok testi dolmaz
İnsan doğuştan melek ortamlar değiştirir
Saf temiz olanların bir şey geçmez eline
Toplum kendine göre insanı yetiştirir
Kalkınmamış toplumun her çağda vay haline