Üstü çiçek süslü badem ağacı
Çalılar çakıllar arasındaydı
Dil otları sarmıştı her yanını
Türlü kuşlar baktım dallarındaydı
Büyümüş yükselmiş aralarından
Gölgesi de vardı serince tutan
Güneşe onlardan daha yakındı
Tek dostu yağmurdu onu uyutan
Mutluydu o yalnız badem ağacı
Her dalında yuvasında yavrular
Hayat buluyordu kuş seslerinden
Tatlı çekirdekli onu yoldular
Kıra döke bademleri alındı
Yuvalardan düştü yavru dikene
Anneler yavrular çığlık attılar
Hep böyle yaşadı uzunca sene
Çalılar dikenler kökünü sardı
Yağmurlar kesildi durumu acı
Kuşlarda başka dallara uçtu
Kurudu da kaldı badem ağacı
Bir rüzgarlık canı kaldı garibin