Milliyetçi Hareket Partisi genel başkanı Devlet Bahçeli’nin gündeme getirdiği af meselesi meclis gündemine de geldi. Bahçeli genel seçimden önce de bu beklentisini gündeme getirmişti. Erdoğan o günden bu güne böyle bir af meselesine razı olmadıklarını ama konuyu karşılıklı istişare ile değerlendireceklerini söylemişti. Erdoğan ABD gezisi öncesinde yaptığı açıklamada ise devlete karşı işlenmiş suçları affedebileceklerini ama şahıslara karşı işlenmiş suçları devlet olarak affetmelerinin mümkün olmadığını ve böyle bir haklarının da bulunmadığını ifade etti.
Peki, Bahçeli’nin istediği af hangi suçları kapsıyor? Şöyle bir sıralayalım; Zimmet, rüşvet, ihaleye fesat karıştırma, trafik güvenliğini tehlikeye sokma, parada sahtecilik, iftira, yiyeceklere zehir katma, bozuk ilaç yapma-satma, göçmen kaçakçılığı, cinsel saldırı, taksirle adam öldürme, kasten adam yaralama, hırsızlık ve gasp gibi birçok suç bu kapsama giriyor. Kapsam o kadar geniş ki çoğu mahkûm bu af kanunundan faydalanabilir. Tabi MHP’nin istediği şekilde af çıkarılırsa!
Toplumsal dengeleri gözetmek istiyorsanız suç-ceza ilkesinden ayrılmamanız gerekmektedir. Yukarıda sayılı suç çeşitlerinin büyük kısmı şahıslara karşı işlenmiş suçları ifade etmektedir. Şahıslara karşı işlenmiş suçları da ancak şahısların kendisi affedebilir. Aslında devlete karşı işlenmiş suçları da affetmek o kadar basit değildir. Sonuçta devleti meydana getiren yine şahıslardır. Devlete karşı işlenmiş suçlar tüm şahıslara karşı işlenmiştir. Bu tür suçların affedilmesi daha büyük bir vebaldir. Kimse ‘kader kurbanı’ lafının arkasına saklanıp da toplumsal düzeni bozanların affedilmesini istemesin bence. Sonuçta ortada bir suç var ise mutlaka bir ceza da olacaktır.
Zaten 10 yılda bir af çıkıyor düşüncesi ile insanlar kolayca en ağır suçlara yönelebiliyorlar. Bu adi suçlar küçümsenecek suçlar değildir. Adam trafikte magandalık yapıyor, alkollü araç kullanıyor, aşırı hız yapıyor ve sonunda gidip kaldırımda yürüyen masum birinin hayatını yok ediyor! Sonra birkaç ay yatıp çıkıyor veya af ile serbest kalıyor. Bu hiç adaletli değil. Bir başkasının yaşam hakkını gasp etme, bir başkasının yaşamına son verme, bir başkasının ekonomik hayatını bitirme gibi suçlar en ağır suçlardır. Ve kesinlikle affedilmemelidir.
Şöyle bir çözüm ile mahkûmlar rehabilite edilebilir; Denetimli serbestlik daha aktif hale getirilerek mahkûmların cezalarını toplumsal hizmetlerde çalışarak çekmeleri sağlanabilir. Cezaevlerinde toplusal yaşama yönelik değerler eğitimi dersleri verilebilir. Aynı suçun tekrar işlendiği durumlarda cezaların daha da ağırlaştırılması sağlanabilir.
Çözüm af getirmek değildir. Af suçları meşrulaştırıp daha da yaygınlaştırır. Her suçlu (gerçekten suçlu ise) cezasını çekmelidir. Ki cezaların caydırıcılığı olsun. Af getirilecekse masum 28 Şubat mağdurlarına af getirilmelidir.
Allah’a emanet olun.
