Şükrü KACAR

ZEKERİYA BİCAN'I KUTLUYORUM

Şükrü KACAR

Zekeriya Bican, öncelikle bir teknik adam.

Devlet Su İşleri Bölge Müdürlüğü’nde çalışan bir mühendis.

Sonra da yazar ve şair.

1955 yılında Elazığ’da doğmuş. İlk ve orta öğrenimini Elazığ’da tamamladıktan sonra elazığ devlet mühendislik Mimarlık Akademisi, Mühendisliği bölümünden mezun olmuş.

Öğrencilik günlerinden başlayarak edebiyat, tiyatro ve şiirle ilgilenmeye başlamış.

Her başarılı erkek gibi onun da arkasında eşi Ayşe Nalan Bican Hanım bulunmuş ve çocuklarıyla birlikte Bican’ın başarılı bir yazar ve şair olmasını sağlamışlardır.

Bican, daha önce kimselerin kolayca veremeyeceği kültür hizmetlerini vermiş, her biri sekiz yüz sayfalık iki cilt de “Sekizinci Şehir-İz Bırakanlar 1-2” adlı eserleri bize kazandırmıştır.

Bu yoldaki çaba ve başarılarını her zaman takdir etmiş, gerektiğinde köşeme de taşımaya çalışmışımdır.

Şimdi de şu yakın günlerde 146 sayfalık “İZLER” adlı şiir kitabını, okurlarına sunma başarısında bulunmuştur.

Elime yeni geçen bu güzel şiir kitabından dolayı sevgili Bican’ı tekrar tekrar kutluyorum.

Her zaman söylerim, her başarılı erkeğin arkasında mutlaka bir Hanım Efendi vardır. Öğretmen Ayşe Nalan Bican da, bu hanım efendilerden biridir. Palu’lu Zülfü Efendi gillerden olan meslektaşın Ayşe Nalan Bican’ı da tekrar tekrar kutlamak istiyorum.

Harput’un köklü ailelerinden biri olan Zekerriya Bican, gerçekten sevdiğin ve çalışmalarıyla her zaman takdir ettiğimiz bir yazar ve şair arkadaşımızdır. Onun, o koca cilt İz Bırakanlar kitabı, kendisini zaten başarının zirvesine çıkarmıştır. Yeni yayınladığı şiir kitabını da şöyle bir göz attıktan sonra o derece beğendiğini açıkça söyleyebilirim.

Sözü uzatmadan, kitabın 12. Sayfasındaki şu şiiri ile yazımı bitirmeye ve başarı dileklerimi sunmaya çalışacağım.

ANILARIMIZI SATARLAR DİYE

Derdim ki zamanla çektiğimiz bu acılar diner,

Gün doğar birazdan, bu kabuslu gecemiz biter,

Oysa gelecek her yeni gün, dünden de beter,

Bilmezdim hasretini arttıracakmış gelen seneler,

 

“Al, götür anılarımızı, kuytu bir köşeye gizle” demiştim,

Mesut günlerin biteceğini, o günkü hisle sezmiştim,

Hele ki, o baharın güneşini gülen gözlerinde içmiştim,

Biliyorum her bahar bir güzle biterdi bütün seneler.

Şimdi al götür anılarımızı sakla, sakın söyleme kimseye,

Yazık, içimde bir ömrü mahkum etmişiz, gömüp maziye

Korkuyorum, bizi ucuz kitaplara yazıp satarlar diye,

İstemem bilsinler hikayemizi, alıp götürsün giden seneler.

Yazarın Diğer Yazıları