İnsanlar sarhoş
Geceler sarhoş
Ne hoş ne hoş
Büyür ve de çoğalır gecelerde yıldızlar
Karanlık yalnızlık kimsesizlik
Kol gezer odasından insanların
Bakarsın
Ağaçlar bile uyumuş ormanların sessizliğinde
Varır
Evden eve
Ülkeden ülkeye yalnızlık
Ekmeğin bile tadı alınmaz
Ölümden gayrı şeyler düşünülmez
Düşünülmez
Bizi biz yapan özgürlükler
Az da olsa susmuşuz
Durmuşuz
Uyumuşuz bu yalnız gecelerde
Bakıyorum
Kimler yaralanmamış ki bu suskunluğumuzdan
Kapıyı vuran içeri girmiş
Kaçmış çok uzaklara aşıkı olduğumuz özgürlük
Bir keskince bıçaktır saplanmış yüreğimize bizim
Bu suskunluk
Bu sessizlik yüzünden
Sarsılmış yaşamımız
İtilmiş bir bilinmeze doğru
Kız oğlan
Herkes sefaya dalmış
Ah şu karanlık geceler
Bir bak
Bizden ne çok şeyler almış
