Oldu olası
Hep karanlıkla savaşırım
Yüzüm hep aydınlıktan yana
Bir büyük ülküdür içimde taşırım
Canımdan çok aydınlığı severim
Aydınlıklarda koşar
Karanlıkları ne güzel
Aydınlıklarla döverim
Gözlerim
Aydınlıkların izlerini arar durur
Gözlerim en büyük hedefi
O güzel aydınlıklarda vurur
Bir uzun yaşamdır
Aydınlıklarda dolaşıp duran
Bir yürek ki
Aydınlıklarda o karanlıkları vuran
Yaşam boyu hep ışık dedim
Yürüdüm bir hızla karanlıkların üstüne
Hiç düşmedi elimden
O karanlıkları yok etmeğe çalışan kalemim
Bir bakın
Adım adım yürüdüğüm yollara
Her birinde bir başka parçasını bıraktım
Sürekli yolumuzu tutan pis karanlığın
Biliyorum en büyük düşmanıdır aydınlık
Bir gönülle bağlandığımız insanlığın
Al yüce Tanrı’m
İçimden tüm o kara olanları
Güzel koku vermiyorsa çiçekler
Kaldır bir güzelce at bütün solanları