Bir başka yaratıktır insanoğlu
Bilemezsiniz
Güvenemezsiniz
Ne vakit
Ne şekilde sizi vuracağını
Bilemezsiniz
Sonsuz isteklerinin
Neresinde
Ve ne zaman duracağını.
He günün doğuşunda
Ben
Hep o insancıkları
Çıkarları için
Büklüm büklüm eğilenleri görürüm.
Çok kez yüz çevirir
Çok kez de
Başka başka yönlere yürürüm
İnsanlar
İnsancıklar
Çok şey çağrıştırır bize
Çok eğilenler
Yok yere el öpenler yok mu
Bir anda düşlerimize girer
Alır götürürler ötelere bizi
Bazan da bir bulanıkça akar
Kirletirler bir koca denizi.
O insancıklar yok mu
Hiç bilemezsiniz
Onların olmayan ülküsünü
Onlar çok başkadır
Bir başka telde seslendirirler
Kendi türküsünü.
Aydınlığın öte yüzünde
Öylece bağlanıp kalırlar
Bilmem bu insancıklar
Ne zaman doğruyu bulur
Ne vakit uyanırlar…