Dün, 1 Mayıs İşçi Bayramı idi.
Yurdun her yanında sanki düğün, eğlence vardı.
Öncelikle büyük kentlerde yer yerinden oynuyordu.
Ankara’da TANDOĞAN, İstanbul’da birkaç meydan, İzmir’de Gündoğdu Meydanı bir başkaca coşup duruyorlardı.
Kısaca (EMEK ve DAYANIŞMA GÜNÜ) idi dün, yani 1 Mayıs.
Emekçiler, bir başka kol kol olmuş yürüyorlardı.
TAKSİM MEYDANI ise emniyet altına alınmıştı.
Taksim’de kimseler eskisi çalıp oynayamıyordu.
Dün, Türkiye bir başka çalkalanıp duruyordu.
Ayrıca “YUNUS EMRE KÜLTÜR VE SANAT HAFTASI” olarak da 01-07 Mayıs arası kutlamalar başlamıştı.
Emek ve Dayanışma, tüm çalışanların günü olarak kutlanıyordu. Aynı hafta, yani 1 Mayıs, 7 Mayıs arası BİLİŞİM HAFTASI olarak da kutlanıyordu.
Öte yanda bir de seçim kokusu sürüp duruyordu.
Haziran ayının 24. Günü Türkiye’de seçim yapılacaktı.
Cumhurbaşkanı ile milletvekili seçimi, toplumu bir başka sarmalamış gibiydi. İktidar Partisi ile diğer partiler, bir başka havanın içine girmişlerdi. CHP’nin dışında diğer partilerin Cumhurbaşkanı adayları açıklanmış bulunuyor. 05 Mayıs’ta da CHP’nin adayı belli olacak.
Bir yanda seçim, öte yanda İşçi Bayramı.
1 Mayıs, çok şükür kavgasız, döğüşsüz geçiverdi.
Kadınlı erkekli işçi grupları, emek gününe bir başka devingenlik getirdiler. 1 Mayıs’ın olgun bir hava içinde geçmesi, hepimizi, o tür sevindirdi. Diliyoruz, seçimlerde bir olgunluk havası içinde geçer, Türkiye, dünya önünde gurur verici bir seçim yapar.
2002’lerde yazığımız “BEN ANADOLU’YUM” adlı şiirle yazımızı noktalamaya çalışalım.
Bilen bilir
Ben Anadolu’yum.
Gökte ayım, yıldızım, güneşim parlar
Yerde beni seven
Beni kollayan birçok insanım var.
Ben anayım
Öylesine kucak açan.
Yıllar yılı herkesi
Bir başka kucaklayan
Her kesimden insana
Bir başkaca ışıklar saçan
Edirne’den
Kars’a kadar uzanır yolum.
Her an
Her dakika
Sevgi ile
Gururla dolar sağım solum
Ne kurda kuşa boğdururum
Taze taze kuzuları.
Ne de öyle artırmaya çalışırım
Ağrıları
Sızıları…
Anayım
Çocuklar kucağımda büyür benim
Babayım
Öyle sürüp gider serüvenlerim
Istranca’larda
Toroslar’da
Çamlıbeller’de söylenip durur türkülerim
Meriçler’de
Tunalar’da
Anlatmakla bitmez öykülerim
Bir yanda akıncılarım at koşturup durur.
Öte yanda Fatih’lerim
Gelip İstanbul’lara oturur.
İlk kez Alpaslan’larla
Sarmaş dolaş olurum.
Sonra Atatürk’lere gelir
Ankara’lara kurulurum..
Ben Anadolu’yum
Küçük büyük herkes ninnilerimle büyür.
Gün olur yiğitlerim
Bir gönülle cephelere yürür.
Bayrak bayrak dalgalanır dururum
Türklük gururumla şahlanır
Türklük gururumla yoğrulurum.
