Her sabah o yârin güzel sesiyle uyanırım
Her sabah geçer aynanın karşısına
Sevgilinin cemaliyle boyanırım
Her yeni bahar alemi bir başka iner içime
Ben gör ne başka dünyalarda dolaşırım
Bir kara sevdadır bir kez düşmüş gönlüme
Onlar çok ötelerde
Ben ise gereksiz şeylerle uğraşırım
Gül gül olalı, duymadım hiç bülbülün sesini
Bir İshak kuşu nasıl kaçırır gece uykumu
Durmaz hiç bulutlarla rüzgarların savaşı
Bırak her şeyi bir yana
Veballerin çoğunu sırtımda ben taşırım
Bir şeyler soramam
Benden beni alan o güzel sevgiliye
Bir kez nasılsa göbekten bağlanmışım ona
Sanma bu bir düştür
Gün gelir o da alır gider başını
Ben gene kendi köşemde durur
Kendi ellerimle kendi başımı kaşırım
Bilirsin ey canlar canı
Perşembeler hep Çarşambalardan sonra gelir
Bir görünmez sevdadır hep başlarda yükselir
Cuma’larda varsın hep kutsal gün sayılsın
Ben kendi dünyamda
Hep doğru bulduklarımla savaşırım