Gün ortasında
Bir yalnızca adam
Dalmış öylesine derin düşlerin arasına.
Gün ortasında
Bir yalnızca adam
Geçmiş kendinden
Nasıl da düşmüş
Yaşam denen
Koca bir denizin ortasına
Bir yandan serince esen rüzgar
Bir yanda gökyüzünü örten bulutlar
Bir başka yapmış insan yaşamını
Çekmiş başını
Gitmiş bütün umutlar
Dalmış yalnızca adam
Şu göçüp gidenlerin yasına.
Bir başka vurmuş onu
Aşkı
Sevdası
Takılmış
Kalmış derince düşlere
Kulak bile vermemiş kimseler
Onun bu coşkunca sevdasına.
Düşünüyorum
Onca akıp giden zamanı
Kaybettiğimiz
Onca insanları düşünüyorum.
Bakıyorum
Arka arkaya yudumlanan bardaklara
Bakıyorum
Arka arkaya yudumlanan bardaklara
Bakıyorum
Şu yakınlara, uzaklara
Kimseler tınmıyor
Bakamıyor bile kimseler
Ölümsüz şu dünyanın
Ne bu
Ne öbür yarısına…
