Bak oğul
Bir uzun yolculuk
Bir uçta sen
Öteki uçta ben
Kavuşmak ne zaman
Bilmiyoruz
İkimizde özlem yüklü
İkimiz de yanıp tutuşuyoruz
Gurbet her şeyden acı
Gurbet
İçimizde en büyük sancı
Kavuşmaktan başka bir ilacı da yok
Bir oktur saplanmış içimize
Ne zaman uyanacak
Ne zaman geleceğiz kendimize
Zaman nasıl da akıp gidiyor
Acımasız bir dünyada yaşıyoruz
Kimse bizdeki sancıyı bilmiyor
Bir yanda karanlık
Öte yanda ise
Her zaman aranan
Aranılan bir aydınlık
Hangisinde koştuğumuz belli değil
Ne güneş yeterine aydınlatıyor bizi
Ne de gecelerin karanlığı
Bir diziye sarıyor içimizi
Ay ve yıldızlar
Sadece parlayan gecenin gecenin süsü
Onlar da olmasa
Gecelerin daha da ağırlaşacak örtüsü
Önümüzde alabildiğine uzanan bir yol
Bir uçta sen
Öbür uçta da ben
Ömür geçti geçecek
Bu acı
Bilmem nasıl ne zaman bitecek
