Biz
Memurlar yok muyuz
Sabah saat dokuzda
Öğlen saat on ikide
Akşam saat beşte
Biz bizeyizdir hep caddelerde.
Yazımızı
Böyle yazmış yüce yaradan
Ya paydos zilini bekleriz
Ya ay başını
Bir sır küpüdür memurlar
Kimse bilmez
Neler çektiğini
Ve de akıp giden yaşını.
Öleceğiz diye de düşünmeyiz
Şu dünyada
Ne ettiğimizi, ne gördüğümüzü bilmeyiz
Herhalde
Ölünce biz de iyi adam olacağız
Oralarda da
Şöhreti
Kadını
Parayı nereden bulacağız
