Bir gün Behlûl üstü başı toz toprak içinde, maden ocağından çıkmış bir kıyafetle, apar topar Harun Reşidin huzuruna çıkartılır.
Harun Reşit sorar.
-Behlûl, siyaset meydanından mı geliyorsun, muhtar mı olacaksın bu ne telaş bu ne heyecan, kan ter içinde kalmışsın.
- Cehennemden geliyorum efendim der.
- Ne işin vardı senin cehennemde yahu?
- Ateş lazım oldu da, biraz ateş almaya gittim.
- Eeee getirdin mi peki.!!!
Hayır efendim getiremedim. Cehennemin görevlileri ile görüştüm, onlar "Sanıldığı gibi burada verilecek ateş bulunmaz, ateşi herkes dünyadan kendisi getirir" dediler.
*
Yine bir gün Harun Reşit, acele bana Behlül’ü getirin diye ferman eder.
Görevliler sağa sola bakarlar yok, ora bura derken; mezarlıkta bulurlar. Behlül bir çukura uzanmış horul horul uyuyor.
Apar topar kaldırırlar.
Behlül; sitem ede ede ne güzel saltanatım vardı, huriler, hizmetçiler, şerbetler, ballar; bırakmadınız ki biraz devran süreyim diyerek huzura varır.
Harun Reşit siteme karşılık yahu Behlül altı üstü gördüğün bir rüya, bu sitem nedir der.
Behlül; ben gözlerimi açtım uykudan uyandım, sen gözlerin yumunca uykudan uyanacaksın, farkımız bu diyerek anlamsız bir söz ederek yüksek huzurdan çıkar.
*
Güzel günlerin gelmesi dileğimle;
Son şiirimle siz sevgili okuyucularımı selamlıyorum
Sen benim yerime ağlayamazsın
sen benim yerime ağlayamazsın
henüz yazılmamışların mürekkebinde
okuduğum her kitabın her satırında sen
her yudum suyum her dilim ekmeğimdesin
turuncu bir bulut yığını halinde
erik gibi de olsa gözlerin
sağanak sağanak yağsan da bana
sen benim yerime ağlayamazsın
*
birlikte geçirdiğimiz şu sürgün günleri
sahile vurdu kalbimiz çoğu gecelerde
ayrılıkta belli olur yüreklerin hüneri
temelli kalacak bir sıla aradık
gün gelir yatağımı boş bulacaksın
yuvarlanıyor dünya boş bir ceviz gibi
Leyla’mda olsan
sen benim yerime ağlayamazsın
*
Leyla’nın düğününü duyduğu gün
Kaysı’ı Mecnun eyledi aşk
ah bu aşk ah bu aşk
külümüzü göğe savuracak
can vermeden aşka yaranamazsın
bu ne acı bir düğün/dedi Mecnun
bu düğünde gülen bir damat vardı
muradını alan aldı
aşk Mecnun’a kaldı
sen benim yerime ağlayamazsın
*
sen aklıma düşünce
aşk pişiyor yüreğimde
kaya gibi kırpıyorum zamanı
sessiz kar gibi yağıyorsun benliğime
ıslak ateş gibi
*
burnumda tütüyorsun
aklım sende zaten
iki gözüm de olsan
sen benim yerime ağlayamazsın ..