Nasıl bir memlekette yaşamak istiyor ki insanlar...
Birinin haklılığından, diğerinin mağduriyetinden pay çıkararak mı ?
Yoksa, zenginin varlığına düşman...
Fakirin yokluğunu sadece konuşarak mı?
”Dertli yaşamak için sanki inat etmişiz” diyor yazar Cahit Sıtkı Tarancı.
Tarancı, Bazen, çıkan yangının kıyamete kadar sürüp gitmesini bekliyoruz.
Bazen de birilerinin yıkılışını kazanç olarak görüyoruz.” Diyor yazar.
Niye böyleyiz sahi?
Nasıl bir memlekette yaşamak istiyor ki insanlar…
Bazıları sanki yeryüzünde hep haklı ve hep mağdur.
Bazıları da haklılığıyla büyük yangın çıkarıyor.
İnsanımız neden hep fırsatçı?
Sürekli kayıp etmenin açasını çekenler neden insanlara hep düşman?
Ülke yanarken vicdan ekseninin kayıp etmişler neden göbek kaşıyor?
Neden sürekli ihtiraslarımız la sopa yiyiyoruz ?
Neden yılanı deliğinde boğmanın hesaplarını yapıyoruz.
Neden Cehennem meraklısına cennet vaat ediyoruz.
Neden namı namertte bırakıyoruz.
Anlamış değilim.
Nasıl bir memlekette yaşamak istiyor ki insanlar…
Bakınız :
Birileri taşın üstüne çıkarak kendini büyük zannediyor lakin, hiç de öyle değil.
Şehir küçük herkes herkesin kalibresini de, kumaşını da biliyor.
Evet şehir de binlerce trol Dünya kendi eksine etrafında dönüyor zannediyor.
Ali mektebi okumamışlar bile kalkıp ilin devlet temsilcilerine akıl veriyor. Yıllarını vermiş gazetecilere ders verip hakaretler saydırıyor.
Parası olan kendi geçmişini unutup masanın arkasından akıl dersi veriyor. Kibir ve enaniyetle karşıdakini “hiç” görüyor.
Yüzü gözükmeyen ve kimliksizler bile bazen günlerce araştırdığımız konulara galiz küfürler ediyor.
Ötekileştirmiyoruz;
Hainle, kahramanı…
Vicdansızla vicdanlı olanı…
Sevenle sevmeyeni…
Vefasızla, vefalıyı…
Sabırsızla, sabırlıyı…
Kısacası, kaç bin yıllık bir sancının ıstırabını çekiyoruz, belli değil…
Niye kimse emeği takdir etmiyor.
Nasıl bir memlekette yaşamak istiyor ki insanlar…
Neden ? hep yazanı eleştirmek büyük bir keyif veriyor özellikle cahil öteki dünyayı düşünmeyenlere.
Neden ?
Selam ve Dua ile.
