Eşim diyor çok safsın,
Arkadaşlarım diyor çok safsın,
Dostlarım diyor çok safsın,
İki kelam eden diyor çok safsın,
Hasmım biliyor çok safım,
İhsan Ağabeyin ilk ve son çaktığı adam benim, diyor çok safsın,
Ahmet Toprak gazetenin sahibi, diyor çok safsın,
Sami Demirbağ hocam… Az diyor lakin azda çoğu söylüyor. Öyle güzel diyor ki. Sen güneşsin diyor, başka çok şey diyor ama hiçbiri beni o kadar mutlu etmiyor,
Babam bir şey demiyor, o da çok saf,
Hamit Kaya, zekâsının zekâtına yeten ferasetimin temizliğine inandığı için dostluğun hatırına saflığımı seviyor,
Ağabeyim…
Maalesef hiçbir şey demiyor.
O kadar dürüst ki, saflık onun katında hafifletici sebep değil…
Aydın Fırat Muslu en güzelini söylüyor… Hiçbir şey demiyor. Ben seni böyle sevdim diyor. Ben kimseyi seni sevdiğim kadar sevmedim diyorum, yetiyor…
İnanma, üzülürsün diyorlar,
Aptal mısın diyorlar,
Zekânın, saflığının ve kaleminin gücü orantısız diyorlar..,
Sonra,
Sonrası hiç…
Hiçte hesap yapmadığım için beni ben yapan her ne varsa ben oyum diyorum,
Ve iyi ki safım diyorum,
Saf kalmaya yemin ediyorum…
Ve dahi eşime dönüp, sen bu safı sevmedin mi diyorum,
Arkadaşlarım, dostlarım… Belki izaha gerek var da,
En güzeli Aydın Fırat Muslu’nun ki, izah beklemiyor,
Sami Demirbağ’ın memur ciddiyeti izahı gereksiz görüyor….
Ve son bir sonra…
Hesap yapmıyorum,
Söylenmesi gereken hiçbir şeyi söylemedim daha.
Saflık mı?
Ben benden vaz geçmedim ki, o en temiz yanımı sevmeyeyim!
Hal bu ki, daha yeni konuşmaya başladım…
Evet, daha yeni konuşmaya başladım.
Susmayacağım…
Ve son bir sonra daha…
İhsan ağabey gardaşım diyecek,
Sami hoca yanlış düşünüyorsun diyecek,
Ahmet Toprak canı her neyi istiyorsa onu derken gülerek ero sen aptalsın diyecek,
Hamit, zekâsının vasatını bile kullanırken kafasındaki kırk tilkinin kuyruğunu itinayla birbirine değdirmezken saflığıma gülüp geçecek,
Aydın Fırat Muslu sadece sevecek,
Babam başına bela alma diyecek,
Ağabeyim susacak,
Susma!
Eşim…
Özelimden size ne!
Bense,
Susamam!
